Kościół nie podlega jurysdykcji Watykanu.
Podstawowym dokumentem doktrynalnym Kościoła jest Deklaracja Utrechcka Biskupów Starokatolickich z roku 1898, która jest oparta na Piśmie Świętym i Tradycji pierwszego tysiąclecia niepodzielonego Kościoła.
Kościół przyjmuje dwojaką formę spowiedzi: indywidualną (w konfesjonale: dzieci i młodzież do lat 18 oraz dorośli – tylko na życzenie) oraz ogólną – zbiorową, do której mogą przystępować tylko dorośli.
Kościół – zgodnie z nauką Jezusa „Królestwo moje nie jest z tego świata” – głosi jedynie Ewangelię, pozostawiając sprawy społeczno-polityczne świeckim.
Liturgia uroczystości kościelnych, aczkolwiek utożsamiana z liturgią Kościoła Rzymskokatolickiego – w Kościele Polskokatolickim odznacza się prostotą i żarliwością pierwszych chrześcijan.
Kościół przyjmuje zasadę dobrowolności celibatu duchownych – jako zgodną z nauką Apostołów i Tradycją Kościoła zachodniego do 1073 r.
Kościół uznaje ważność sakramentów św. udzielonych wiernym innych Kościołów chrześcijańskich.
Małżeństwo, chociaż uznawane za związek nierozerwalny, może być jednak rozwiązane w sytuacji, gdy na skutek słabości ludzkiej rozpadło się. Strona niewinna (bądź też mniej winna) rozbicia związku może ubiegać się w Sądzie Kościelnym Kościoła Polskokatolickiego o zezwolenie na zawarcie ponownego ślubu.
Kościół Polskokatolicki nie odmawia ochrzczonym posług religijnych. W przypadku pogrzebu należy zgłosić prośbę w kancelarii tutejszej parafii.
Jesteśmy Kościołem Katolickim, gdyż w oparciu o Pismo Św. i Tradycję posiadamy: katolickie zasady wiary i moralności, sakramenty święte, starokatolicką zasadę trójstopniowego Urzędu Apostolskiego (diakoni, kapłani, biskupi) oraz oddajemy cześć Bogu w katolickiej liturgii i kulcie Najświętszej Maryi Panny i Świętych.. Parafia pw Bożego Ciała należy do diecezji Warszawskiej.
Jesteśmy Kościołem Polskim, gdyż nasz Kościół został zorganizowany z pobudek patriotycznych, posiadamy zwierzchnią władzę w Polsce, służymy wszystkim Polakom w kraju i za granicą oraz (od 1900 r.) sprawujemy liturgię w języku polskim.
Kościół Polskokatolicki należy do rodziny Kościołów starokatolickich, zwanej Unią Utrechcką. Stąd Kościół Polskokatolicki posiada ważną Sukcesję Apostolską, czyli że biskupi polskokatoliccy (tak samo jak rzymskokatoliccy) zachowują historyczną ciągłość urzędu sięgającą aż do Apostołów, a wszystko co Kościół czyni w zakresie sakramentalnym i duchowym jest ważne i pożyteczne dla wiernych.
W roku 1998 rozpoczął się dialog z Kościołem Rzymskokatolickim, którego celem jest zbliżenie, a w dalszej perspektywie – zjednoczenie obu Kościołów.
W roku 2000 Kościół podpisał z Kościołem Rzymskokatolickim oraz Kościołami zrzeszonymi w Polskiej Radzie Ekumenicznej Deklarację o ważności Chrztu Świętego.
Biskup Andrzej urodził się 10 maja 1970 roku w rodzinie polskokatolickiej. W naszym Kościele został ochrzczony, w rodzinnej parafii w Studziankach Pancernych, gdzie wiele lat posługiwał jako ministrant. Studiował na Wydziale Teologicznym Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie i na Chrześcijańskokatolickim Wydziale Teologii Uniwersytetu w Bernie. W 1996 roku ukończył studia magisterskie na Wydziale Teologicznym ChAT w Warszawie, a w czerwcu 2021r. obronił pracę doktorską. Obecnie jest adiunktem i kierownikiem Katedry Starokatolickiej Teologii Praktycznej w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał 3 maja 1997 roku w Warszawie z rąk Biskupa Wiktora Wysoczańskiego. Początkowo pełnił służbę w Parafii Katedralnej Kościoła Polskokatolickiego pw. Świętego Ducha w Warszawie, a od stycznia 2000 roku jest proboszczem parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Lublinie i w filii parafii - w Rozkopaczewie. Ponad 4 lata był równolegle proboszczem w Kosarzewie. W sierpniu 2018 r. został mianowany infułatem. Bp Andrzej wielokrotnie reprezentował nasz Kościół na forach międzynarodowych: kościelnych (w tym w posiedzeniach Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich), ekumenicznych i naukowych. 13 czerwca 2023r. na Ogólnopolskim Synodzie Kościoła Polskokatolickiego został wybrany Zwierzchnikiem Kościoła oraz Biskupem Ordynariuszem Diecezji Warszawskiej. Sakrę Biskupią przyjął z rąk Biskupów Starokatolickich 9 września tego roku we Wrocławiu. Jest żonaty, ma dwie córki.
ur. 24. 03. 1939 r. w Wysocko Wyżne k. Stryja (obecnie Ukraina) zmarł 27 kwietnia 2023 w Warszawie |
Studia - w latach 1960 - 1964 ChAT, magister teologii ("Trwałość małżeństwa w polskim prawie rodzinnym i etyce katolickiej"); 1966 - 1971 Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetów Mikołaja Kopernika w Toruniu i Warszawskiego, magister prawa ("Zakres wolności sumienia i wyznania w ustawodawstwie Polski Ludowej"); 1971 - 1972 Chrześcijańskokatolicki Wydział Teologii Uniwersytetu w Bernie (stypendium naukowe ufundował wybitny teolog starokatolicki bp prof. dr Urs Küry - zwierzchnik Kościoła Starokatolickiego Szwajcarii ); od 1982 r. doktor teologii w zakresie teologii historycznej ("Starokatolicyzm polski i jego miejsce w Unii Utrechckiej w latach 1897-1944. Geneza oraz podstawowe zagadnienia prawno-ustrojowe i doktrynalne"); w 1985 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego ( na podstawie rozprawy: „Kościół Polskokatolicki w Polsce w latach 1944-1975. Sytuacja prawna, podstawowe założenia ustrojowe, teologiczne i społeczne oraz działalność w kraju i za granicą"). Święcenia kapłańskie - 02. 02. 1963 r. ( z rąk bp. Maksymiliana Rodego) Nominacja na biskupa - 15. 05. 1975 r. ( VI Synod Ogólnopolski Kościoła Polskokatolickiego we Wrocławiu) Sakra biskupia - 05. 06. 1983 r. Warszawa ( z rąk abp. Marinusa Koka z Utrechtu) Służba w Kościele - od 1963 r. duszpasterz w parafiach polskokatolickich ( Bydgoszcz, Hucisko, Sieradz, Warszawa); od 1971 r. - sekretarz Rady Kościoła (później: Synodalnej); 1973-1987 - członek Mieszanej Komisji Prawosławno-Starokatolickiej; od 1983 r. - biskup sekretarz Rady Synodalnej, członek Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich Unii Utrechckiej ( MKBS ) ; kwiecień 1987 r. - na Synodzie Ogólnopolskim w Warszawie-Jabłonnie wybrany koadiutorem diecezji warszawskiej z prawem następstwa; 1987-1990 - prorektor ChAT; 1990-1996 - rektor ChAT przez dwie kadencje; 27. 06. 1995 r. na Synodzie Ogólnopolskim w Warszawie wybrany Zwierzchnikiem Kościoła Polskokatolickiego; 30. 06. 1998 r. na Synodzie Ogólnopolskim ponownie wybrany Zwierzchnikiem Kościoła; 18. 06. 2008 r. Synod Ogólnopolski powtórnie powierza funkcję Zwierzchnika Kościoła Jego Eminencji. Ekumenia - uczestnik dialogu teologicznego pomiędzy Kościołem Prawosławnym a Kościołami Starokatolickimi Unii Utrechckiej ( w latach 1975-1987); wspólprzewodniczący Zespołu ds. Dialogu Ekumenicznego między Kościołem Polskokatolickim i Kościołem Rzymskokatolickim w Polsce ( od 1997 r.); członek Komisji ds. Dialogu między Konferencją Episkopatu Polski a Polską Radą Ekumeniczną; budowniczy i organizator Międzynarodowego Centrum Konferencyjno-Studyjnego im. bp. Edwarda Herzoga w Konstancinie k.Warszawy, gdzie odbywają się sympozja i robocze konferencje naukowe Sekcji Teologii Starokatolickiej ChAT. Chrześcijańska Akademia Teolgiczna - od 1966 pracuje w ChAT, prowadząc wykłady także na innych uczelniach w kraju i za granicą. Od roku akad. 1975 / 76 był Kierownikiem Sekcji Teologii Starokatolickiej. Wiatach 1982-1985 był Kierownikiem Katedry Teologii Starokatolickiej. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego pismem z dnia 25 marca 1986 r. mianował Go na stanowisko docenta. Rektor ChAT pismem z dnia 8 listopada 1990 r. mianował Bpa Wysoczańskiego na stanowsko profesora nadzwyczajnego, a z dniem 15 listopada 1995 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym na czas nieokreślony. Od 1987 roku jest Kierownikiem Katedry Starokatolickiej Teologii Dogmatycznej i Moralnej oraz Katedry Prawa Wyznaniowego i Kanonicznego. W dniu 20 sierpnia 2003 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał Księdzu Biskupowi tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. W latach 1987-1990 oraz 1996-2002 Ksiądz Biskup pełnił funkcję prorektora ChAT, a w latach 1990-1996 był rektorem ChAT. W dniu 25 kwietnia 2002 roku Senat ChAT ponownie wybrał Go na rektora ChAT. Funkcję tę pełni przez dwie kadencje (2002-2005 i 2005-2008 r.). Od 2008 r. prorektor ChAT. Poza zasadniczą pracą dydaktyczną w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej (prowadzi ze studentami zajęcia z zakresu prawa wyznaniowego, kościelnego, starokatolicyzmu, a nawet — kiedy zaistniała taka konieczność — z biblistyki), Biskup Wiktor Wysoczański wkłada wiele wysiłku w kształcenie kadry naukowej Akademii, prowadząc seminaria naukowe i doktoranckie. Pod Jego kierunkiem napisano 50 prac magisterskich i 15 prac doktorskich; był recenzentem 7 prac doktorskich i dwóch prac habilitacyjnych. Za zasługi dla oświaty i wychowania Ksiądz Biskup otrzymał w 1993 roku Medal Komisji Edukacji Narodowej. Prezydent RP w 1999 roku, za osiągnięcia naukowo-dydaktyczne, odznaczył Go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, natomiast Uniwersytet w Bernie (Szwajcaria) nadał Mu w tymże roku, najwyższe wyróżnienie akademickie, doktorat honoris causa. W Laudacji podkreślono, że prace badawcze i naukowe Ks. Biskupa wyjaśniają i promują teologię starokatolicką w Polsce i USA. Praca naukowa, wykłady i wystąpienia Ks. Biskupa są nacechowane głęboką myślą teologiczną, duchem Ewangelii, umiłowaniem Boga i człowieka oraz otwartością ekumeniczną. Publikacje - "Prawo wewnętrzne Kościołów i wyznań nierzymskokatolckich w PRL" ( Warszawa, 1971 r.); "Polski nurt starokatolicyzmu" (Warszawa, 1977 r.); "Kościół Polskokatolicki w PRL" ( Rocznik Teol. ChAT, 1981 r.); "Starokatolicyzm polski i jego miejsce w Unii Utrechckiej w latach 1987-1944. Geneza oraz podstawowe zagadnienia prawno-ustrojowe i doktrynalne" (rozprawa doktorska, 1982 r.); "Kościół Polskokatolicki w Polsce w latach 1944-1975. Sytuacja prawna, podstawowe założenia ustrojowe, teologiczne i społeczne oraz działalność w kraju i za granicą" (rozprawa habilitacyjna, 1984 r.); "Dialog starokatolicko-prawosławny, jego przebieg i dotychczasowe wyniki" (Warszawa, 1986 r.); "Polskokatolicyzm. Geneza, dzieje, położenie prawne" ( w: Urs Küry "Kościół starokatolicki. Historia, nauka, dążenia" , Warszawa, 1996 r.); "Dyplomacja polska wobec biskupa Franciszka Hodura i PNKK w okresie międzywojennym" ( w: "Biskup Franciszek Hodur 1866-1953. Życie - dokonania - znaczenie", Olsztyn, 2001 r.); autor wielu artykułów, recenzji i komunikatów naukowych; tłumacz tekstów teologicznych i oświadczeń MKBS. Bp prof. zw. dr hab. Wiktor Wysoczański był autorem około 50 rozpraw i 150 artykułów z zakresu teologii starokatolickiej i prawa wyznaniowego, publikowanych w „Roczniku Teologicznym" ChAT, kwartalniku teologiczno-filozoficznym „Posłannictwo"; część Jego artykułów ukazała się w języku niemieckim w Internationale Kirchliche Zeitschrift, Österreichisches Archiv für Kirchenrecht i innych pismach naukowych oraz w języku angielskim w PNCC Studies. Bp Wiktor Wysoczański to także tłumacz zachodnioeuropejskiej literatury starokatolickiej; przetłumaczył ponad 60 ważnych dla starokatolicyzmu artykułów teologicznych. Ksiądz Biskup jest inicjatorem i uczestnikiem międzynarodowych konferencji naukowych, organizowanych przez Chrześcijańską Akademię Teologiczną i inne uczelnie w kraju (np. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie) i za granicą (np. Uniwersytet w Bernie). Od 1994 roku jest On współwydawcą międzynarodowego czasopisma naukowego Internationale Kirchliche Zeitschrift (Berno), na łamach którego publikowane są rozprawy naukowe teologów starokatolickich, prawosławnych i anglikańskich; od 1982 roku jest członkiem, a od 1990 roku przewodniczącym Komisji Wydawniczej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie; od wielu lat redaktor kwartalnika teologiczno-filozoficznego „Posłannictwo". |