Pieśń słoneczna
Św. Franciszka

Najwyższy, wszechmogący, dobry Panie,
Twoja jest sława, chwała i cześć,
i wszelkie błogosławieństwo.
Tobie jednemu, Najwyższy, one przystoją
i żaden człowiek nie jest godny wymówić Twego Imienia

Pochwalony bądź, Panie mój,
ze wszystkimi Twymi stworzeniami,
szczególnie z panem bratem słońcem,
przez które staje się dzień i nas przez nie oświecasz.
I ono jest piękne i świecące wielkim blaskiem:
Twoim, Najwyższy jest wyobrażeniem.

Pochwalony bądź, Panie mój,
przez brata księżyc i gwiazdy,
ukształtowałeś je na niebie jasne i cenne, i piękne.
Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata wiatr i przez powietrze,
i chmury, i pogodę, i każdy czas,
przez które Twoim stworzeniom dajesz utrzymanie.
Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę wodę,
która jest bardzo pożyteczna i pokorna, i cenna, i czysta.

Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata ogień,
którym rozświetlasz noc: i jest on piękny, i radosny, i krzepki, i mocny.
Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę naszą matkę ziemię,
która nas żywi i chowa,
wydaje różne owoce z barwnymi kwiatami i trawami.

Pochwalony bądź, Panie mój, przez tych,
którzy przebaczają dla Twej miłości i znoszą słabości i prześladowania.
Błogosławieni ci, którzy je zniosą w pokoju,
ponieważ przez Ciebie, Najwyższy, będą uwieńczeni.
Pochwalony bądź, Panie mój, przez naszą siostrę śmierć cielesną,
której żaden człowiek żywy uniknąć nie może.
Biada tym, którzy umierają w grzechach śmiertelnych;
Błogosławieni ci, których [śmierć] zastanie w Twej najświętszej woli,
albowiem śmierć druga nie wyrządzi im krzywdy.
Chwalcie i błogosławcie mojego Pana,
i dziękujcie Mu, i służcie z wielką pokorą.

Romantyczne relacje Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i Moskwy.
Polski rząd zareagował chłodem.

W miesięczniku szwajcarskim ukazała się analiza sytuacji prawosławia w Polsce, opisująca m. in. związki PAKP z Patriarchatem Moskiewskim oraz reakcję polskich władz na bliskie kontakty metropolii warszawskiej z patriarchą Cyrylem.

„Religion Gesellschaft in Ost und West” (Religia & Społeczeństwo na Wschodzie i Zachodzie) to ukazujący się od ponad 50 lat renomowany miesięcznik wydawany w Zurychu. Wśród członków redakcji i jej współpracowników znajdują się eksperci, zajmujący się polityką religii, szczególnie istotną w odniesieniu do sytuacji w Europie Środkowo-Wschodniej.

We wrześniowym numerze zatytułowanym „Prawosławne perspektywy. Polityka, autokefalia, teologia” ukazał się tekst dra Pawła Wróblewskiego, kierownika Pracowni Badań Prognostycznych nad Przemianami Religijnymi.
Autor ukazał burzliwą drogę Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (PAKP) do autokefalii oraz opisał obchodzoną w tym roku 100-letnią rocznicę jej nadania, także w kontekście zawirowań ogólnocerkiewnych, dotyczących sytuacji w Ukrainie oraz ścisłych więzi PAKP z Rosyjską Cerkwią Prawosławną. Przypomnijmy, że Patriarchat Moskiewski bezwarunkowo wsparł brutalną napaść na Ukrainę, nazywając ją świętą, metafizyczyną wojną, teologicznie uzasadniając ludobójstwo na narodzie ukraińskim.

Omawiając sytuację PAKP autor stwierdza, że od 1998 roku, a więc w roku objęcia przez arcybiskupa Sawę(Hrycuniaka) tronu metropolitalnego w Warszawie, władze PAKP starały się o zrównoważone relacje między Konstantynopolem a Moskwą. – Jednak bliskość do Moskwy, zbudowana w czasach komunistycznych, wciąż trwa – diagnozuje Wróblewski.

Autor ujawnia, że w 2018 roku poprzedni rząd chciał przełamać symbiozę między Warszawą a Moskwą, wskutek czego miało nastąpić ochłodzenie relacji władz państwowych z lokalnym prawosławiem. – Zamiast tego – pisze Wróblewski – polscy hierarchowie prawosławni rozwinęli „romantyczne” relacje z PatriarchatemMoskiewskim, które uruchomiły rozmaite inwestycje: do nich zalicza się film dokumentalny „Prawosławie w Polsce”, w którym metropolita Hilarion (Ałfiejew) odgrywał kluczową rolę i który w 2021 roku został wyemitowany w telewizji Rossija K.

Na marginesie należy dodać, że metropolita Hilarion, przez lata odpowiedzialny w Patriarchacie Moskiewskim za relacje międzynarodowe i ekumeniczne, został parę lat temu pozbawiony stanowiska i wysłany do Budapesztu, a niedawno na skutek skandalu seksualnego zawieszony we wszystkich funkcjach i wezwany do Moskwy.

Dr Paweł Wróblewski zwraca również uwagę na fakt, że ukończona w 2023 roku na warszawskim Ursynowie cerkiew Hagia Sophia współfinansowana była przez fundację powiązaną z rosyjskim koncernem Rosatom. – Te powiązania przytaczane są jako główne powody dla negatywnego stosunku metropolity Sawy wobec autokefalii ukraińskiego prawosławia – pisze autor.

Z informacji ekumenizm.pl wynika, że wspomniane ochłodzenie relacji przejawiało się w tym, że mimo wielokrotnych starań metropolity Sawy, strona rządowa nie zwoływała bilateralnych spotkań z władzami PAKP. Ostatnie takie spotkanie miało miejsce w 2018 roku, a pełnoskalowa wojna przeciwko Ukrainie, słynne gratulacje metropolity Sawy dla patriarchy Cyryla oraz wymuszone pod presją opinii publicznej i wiernych przeprosiny, nie polepszyły sytuacji.

Dość wspomnieć, że 100-lecie autokefalii PAKP, drugiego co do wielkości wyznania w Polsce, odbywały się przy dość skromnym udziale reprezentantów władz państwowych – prezydent Andrzej Duda wysłał list gratulacyjny i ministra ze swojej kancelarii, a rząd oddelegował swojego przedstawiciela w randze wiceministra MSWiA.

Tekst dra Wróblewskiego zawiera tezę, że obecnie relacje PAKP z Patriarchatem Moskiewskiego, w tym przyjaźń metropolity Sawy z patriarchą Cyrylem, świadczą o wysokim stopniu ryzyka bezpieczeństwa poprzez wywieranie politycznego wpływu Federacji Rosyjskiej na polskie prawosławie. Dlaczego? Autor powołuje się na istotną rolę Patriarchatu w tzw. „koncepcji polityki humanitarnej Federacji Rosyjskiej”, której celem, jest „wywieranie kulturowego wpływu” i „neutralizowanie antyrosyjskich nastrojów”.

Dr Wróblewski przypomina, że PAKP potępił sakralizację wojny przeciwko Ukrainie, „rozpoczynając tym samym proces oczyszczenia swojej tożsamości, mogący przełamać zaklęte koło historii. Podczas uroczystości jubileuszowych na Grabarce metropolita Sawa uwydatnił niezależność od jakiegokolwiek Kościoła lokalnego. Te słowa oznaczają początek nowego procesu rozwoju” – ocenił wrocławski ekspert.

Jednocześnie Wróblewski stwierdza – co do tej pory przedstawiciele PAKP wielokrotnie negowali – że ukraińskim uchodźcom, należącym do Cerkwi Prawosławnej Ukrainy (CPU), często odmawiane jest udzielanie Komunii Świętej w polskich cerkwiach prawosławnych. – Dopiero zupełne zjednoczenie ukraińskiego prawosławia umożliwi PAKP istotny przełom i pozwoli mu na to, aby nawet najmniejszy element „derusyfikacji” nie był automatycznie postrzegany jako „ukrainizacja” czy „polonizacja” wspólnoty.

https://www.ekumenizm.pl/koscioly/wschodnie/romantyczne-relacje-pakp-i-moskwy-polski-rzad-zareagowal...

XXIII Niedziela Zwykła

Otwórz się na miłość Jezusa. Zechciej wyciszyć swoje serce targane emocjami hałasem świata i usłyszeć Jego głos który woła Cię po imieniu. W ciszy powiedz swemu Bogu: Dotknij Panie moich uszu abym Cię usłyszał pośród wszystkich krzykaczy, głosicieli i tych którzy mienią się nauczycielami. Niech usłyszę Twoje Boże łagodne " Odwagi! Nie bójcie się" (Iz35,4). Bo Ty Panie nie masz względu na osoby ale upodobałeś sobie w słabych i zalęknionych.

XXI Niedziela Zwykła

Dobra Nowina jest ewangelią wolności jednak nauczanie Jezusa jest wymagające i stawia przed słuchaczami jasne warunki pójścia za nim. "Kładę przed tobą życie i śmierć błogosławieństwo i przekleństwo.." (Pwt 30, 15). Zapytanie Jezusa musimy mieć każdego dnia przed oczami jeśli chcemy naprawdę być wolni i wybierać mądrze:

" Czy i wy chcecie odejść?" (J 6,67)

Uroczyste powitanie dzwonów

W Gdańsku po ponad 83 latach ponownie zabrzmiały dzwony wywiezione podczas drugiej wojny światowej. Hitlerowcy planowali przetopić je na amunicję, jednak ostatecznie przetrwały. Do października można je oglądać, a po zakończeniu prac na wieży gdańskich kościołów.

Trzy dzwony, dwa mniejsze i jeden większy, ich historia rozpoczęła się w 1733 roku, kiedy odlany został największy z nich a 25 lat później dwa mniejsze. Dźwięk tych dzwonów zapraszał na uroczystości kościelne w Wocławach i Gdańsku. W 1941 roku niemieccy żołnierze zabraliby przetopić na amunicję dla wojska. Po tym jak ustalono miejsce, w którym dzwony się znajdują, gdańska archidiecezja i polskokatolicka parafia pw. Bożego Ciała rozpoczęły starania by dzwony jak najszybciej powróciły na Pomorze. I tak się stało, przedstawiciele gdańskich kościołów udali się do Lubeki na początku marca by podpisać umowę darowizny ze strony Unii Kościołów Ewangelickich w Niemczech.

Przez 60 lat dzwony nawoływały wiernych w kościele św. Michała w Lubece. Na powrót dzwonów wyczekują parafianie obu kościołów, którzy pojawili się na powitaniu dzwonów w Gdańsku. Zanim zabytkowe dzwony zawisną ponownie na wieżach kościelnych, do października można je oglądać na dziedzińcu Gdańskiej Katowni.

https://gdansk.tvp.pl/78214862/zabytkowe-dzwony-wrocily-do-gdanska

Nabożeństwo dziękczynne za powrót dzwonów

Niewielki kościół, a w nim cała historia Gdańska

Znajdziemy tu krypty, ogromny podwieszony pod sufitem obraz, freski i jedyny – złoty – herb grodu nad Motławą, a do tego pozostałości organów i… ławki pochodzące z innej znanej gdańskiej świątyni.

Nasz Ksiądz Proboszcz, dr Rafał Michalak, opowiada o świątyni. Jednej z tych, która ucierpiała stosunkowo niewiele podczas II wojny światowej..

do odsłuchania pod adresem strony :

https://radiogdansk.pl/audycje/tajemnice-pomorza/2024/05/17/niewielki-kosciol-a-w-nim-cala-historia-...

Dotarły do Gdańska dzwony z kościoła Bożego Ciała i z kościoła w Wocławach na Żuławach. Po ponad 80 latach wrócą na swoje miejsce. Najpierw jednak przeczekają na dziedzińcu Katowni. Ich uroczyste powitanie w domu odbędzie się w czerwcu podczas 44. Międzynarodowego Zjazdu Miast Nowej Hanzy.

17 maja niecodzienny ładunek dotarł do portu w Świnoujściu, stamtąd transportem drogowym został przewieziony do Gdańska. Do Polski z Lubeki przypłynął na pokładzie promu TT-Line.

XVIII-wieczne dzwony zostały w czasie II wojny światowej zdemontowane przez hitlerowców i wywiezione do Niemiec. Tam miały być przetopione i wykorzystane między innymi do produkcji łusek.

Trafiły na cmentarzysko dzwonów w Hamburgu. Podczas selekcji przyznano im kategorię "D", czyli uznano je za dzwony o dużej wartości historycznej, dzięki czemu ocalały.

Trojmiasto.pl

Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał !

Niech Zmartwychwstały Pan rozjaśni mroki każdej naszej nocy a paschalna radość i pokój wypełniają każdy dzień naszego życia czyniąc nas świadkami Jego zmartwychwstania na wzór apostołów i kobiet wracających od pustego grobu.

Chwila po podpisaniu umowy w Berlinie. Od lewej: ks. dr Rafał Michalak - proboszcz parafii polskokatolickiej Bożego Ciała w Gdańsku, bp dr Petra Bosse-Huber - Unia Kościołów Ewangelickich w Niemczech, abp dr Tadeusz Wojda - metropolita gdański Kościoła rzymskokatolickiego.
W stolicy Niemiec podpisano też umowę o powrocie historycznego dzwonu z kościoła w Wocławach na Żuławach - ten dokument parafował abp Tadeusz Wojda.

mat. Unia Kościołów Ewangelickich w EKD

Umowa darowizny w języku polskim

Umowa darowizny w języku niemieckim

V Niedziela Wielkiego Postu

Ziarno złożone w ziemi musi umrzeć aby dać owoce.

Nasze życie to ciągłe "umieranie", to kruszenie swojego ja, wypalanie samego siebie, aby niczym złożone ziarno w ziemi zaowocować.
Tylko w spojrzeniu na umęczonego Boga, można zrozumieć sens umierania, cierpienia które samo w sobie nie jest celem ale prowadzić ma do poranka zmartwychwstania.
Jezu złożony w ziemi, obumarły, daj nam siły do umierania każdego dnia aby tak jak Ty móc powstać z prochu ziemi.

Czas postu...

Jak długo, Panie, całkiem o mnie nie będziesz pamiętał?
Dokąd kryć będziesz przede mną oblicze?
Dokąd w mej duszy będę przeżywał wahania,
a w moim sercu codzienną zgryzotę?
Jak długo mój wróg nade mnie będzie się wynosił?
Spojrzyj, wysłuchaj, Panie, mój Boże!
Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci,
by mój wróg nie mówił: «Zwyciężyłem go»,
niech się nie cieszą moi przeciwnicy, gdy się zachwieję.
Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu;
niech się cieszy me serce z Twojej pomocy,
chcę śpiewać Panu, który obdarzył mnie dobrem.

Ps 13

Przyjdź i oczyść swój Kościół ....teraz!

III Niedziela Wielkiego Postu

W jasności krzyża każde najbardziej mroczne i ciemne strony naszego życia nabierają sensu. Narzędzie strasznej tortury jakim był krzyż, przekształciło się w narzędzie zwycięstwa i zbawienia. Oto mądrość i moc Boża, które przewyższają mądrość i moc ludzką.

Bóg z każdego cierpienia i klęski, może wyprowadzić dobro i uczynić nas zwycięzcami.

ZAPRASZAMY DO WSPÓLNEJ MODLITWY

"Nie ma nic bardziej zbawczego

niż rozmyślać ile wycierpiał za nas Bóg-Człowiek"

św. Augustyn

Abraham uwierzył Bogu - „zaufał słowu” Boga, mimo zniecierpliwienia i nie zrozumienia. Złożył wszystkie swoje nadzieje w Bogu, umocnił się w Nim. Taka właśnie postawa człowieka wobec słowa Bożego podoba się Panu. Czyni go sprawiedliwym. Sprawiedliwy oznacza tego, kto okazał się prawdziwy, wierny.

„On to wbrew nadziei uwierzył nadziei” (Rz 4, 18)

Ufność miałem nawet wtedy, gdy mówiłem:
„Jestem w wielkim ucisku”.
I zalękniony wołałem:
„Każdy człowiek jest kłamcą”. (Ps 116)

I Niedziela Wielkiego Postu

Rozpoczynamy okres Wielkiego Postu wychodząc na pustynię: Bóg "chce nas wyprowadzić na pustynię i mówić do naszego serca serca" (Oz 2, 16). Czterdziestodniowy czas postu to rekolekcje, które przypominają wędrówkę Izraela przez pustynię. Bóg chciał, aby ten czas był dla Ludu Wybranego czasem oczyszczenia, pogłębienia z nim więzi, uświadomienia sobie szczególnego wybrania, głębszej miłości. Tymczasem okazał się czasem odejść, niewierności, szemrania, wątpliwości, niewiary i kuszenia Pana Boga.

A jaki to będzie dla mnie czas ?
Przejść przez pustynię, aby wejść do swego Kanaanu.

Posypmy głowy popiołem.

Uderzmy przed Panem czołem.

Zapustne śmiechy na stronę.

Cierniową wijmy koronę.

VI Niedziela Zwykła

"Jeden z księży opowiadał że poszedł wieczorem do kościoła modlić się, uklęknął w ławce ciemno w kościele i tylko światełko od Tabernakulum się świeci. Za chwile tą samą drogą wchodzi do kościoła siostra zakonna idzie przed krzyż, przeżegnała się i mówi do Pana Jezusa:

- Ty żydzie, Ty żydzie ! Żeby to była ostatnia taka sprawa trudna, cały klasztor się ze mnie śmieje, pamiętaj ! Masz mi to załatwić do jutra !

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen

Przeżegnała się po czym wyszła z kościoła.

Ksiądz opowiada, zbaraniał, w życiu takiej modlitwy nie słyszał.

Po wyjściu z kościoła opowiedział tę sytuację Proboszczowi który odrzekł:

- A tak. Zgadza się !

- Ta siostra o której ksiądz opowiadał z pochodzenia jest żydówką, oni obydwoje na pewno się zrozumieli" .

Z opowieści ks. Pawlukiewicza

Mów do Pana prosto, zrozumiale nie wyuczonymi regułkami których ty sam nie czujesz a co dopiero ON.

Wygarnij wszystkie złości ze swego serca, powiedz co cię boli, krzycz a On wysłucha. Bądź sobą na modlitwie

V Niedziela Zwykła

W Ewangelii na V Niedzielę w ciągu roku widzimy zaniepokojenienie Piotra nieobecnością Mistrza. Wybiegł z towarzyszami, aby Go odszukać, czy dosłownie: starać się Go wyśledzić. „Czasowniki użyte przez Marka w opisie tego epizodu wskazują nie tylko na uczenie się, ale także na rodzaj dziwnego dochodzenia wojskowego lub politycznego, jak wówczas gdy chce się odkryć przestępcę i próbuje się znaleźć poszlaki, by móc go wreszcie schwytać. Dlaczego? Prawdopodobnie ci pierwsi uczniowie poczuli się zdradzeni przez Jezusa. Być może chcieli Go zamknąć w schematy swojego rozumowania, że wystarczy Go wytropić, aby mieć pewność, że dalej będzie robił to, co z powodu czego, dla którego zawsze Go szukali” (I. Gargano).

Biblistka Mary Healy proponuje bardziej duchową interpretację: „Może się tu kryć nawiązanie do opisu poszukiwania oblubieńca przez oblubienicę zawartego w Pieśni nad Pieśniami, interpretowanego przez starożytnych Żydów jako obraz oblubieńczej miłości Izraela ku Bogu: «po ulicach i placach, szukać będę ukochanego mej duszy. Szukałam go, lecz nie znalazłam» (Pnp 3,2-4). Bo tak naprawdę «wszyscy szukają» Jezusa, niezależnie od tego, czy zdają sobie z tego sprawę, czy też nie”.

W sopockim rzymsko-katolickim kościele pw. NMP Wniebowziętej - Gwiazdy Morza w niedzielne popołudnie 21 stycznia 2024 roku, chrześcijanie różnych wyznań odmówili wspólnie nieszpory. Po nabożeństwie bp Wiesław Szlachetka wraz z bp. Marcinem Hintzem udzielili wiernym błogosławieństwa.

https://gdansk.gosc.pl/doc/8649074.Katolicy-gospodarzami-ekumenicznej-modlitwy

5 rocznica śmierci śp. Pana Prezydenta Pawła Adamowicza

" Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy Jeszcze któregoś rana odbijemy się od ściany
Jeszcze wiosenne deszcze obudzą ruń zieloną Jeszcze zimowe śmiecie na ogniskach wiosny spłoną
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze wzrok nam się pali Jeszcze się nam pokłonią ci, co palcem wygrażali
My możemy być w kłopocie, ale na rozpaczy dnie Jeszcze nie, długo nie
Więc nie martwmy się, bo w końcu Nie nam jednym się nie klei
Ważne, by choć raz w miesiącu mieć dyktando u nadziei Żeby w serca kajeciku po literkach zanotować
I powtarzać sobie cicho takie prościuteńkie słowa Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy
Jeszcze się spełnią nasze, piękne dni, marzenia, plany Tylko nie ulegajmy przedwczesnym niepokojom
Bądźmy jak stare wróble, które stracha się nie boją Jeszcze w zielone gramy, choć skroń niejedna siwa
Jeszcze sól będzie mądra, a oliwa sprawiedliwa Różne drogi nas prowadzą, lecz ta która w przepaść rwie
Jeszcze nie, długo nie Jeszcze w zielone gramy, chęć życia nam nie zbrzydła
Jeszcze na strychu każdy klei połamane skrzydła I myśli sobie Ikar, co nie raz już w dół runął
"Jakby powiało zdrowo to bym jeszcze raz pofrunął" Jeszcze w zielone gramy, choć życie nam doskwiera
Gramy w nim swoje role, naturszczycy bez suflera W najróżniejszych sztukach gramy, lecz w tej co się skończy źle
Jeszcze nie, długo nie. "

Wojciech Młynarski

Śp. ks. Isakowicz-Zaleski
był duchownym rzymskokatolickim obrządków ormiańskiego i łacińskiego, a także prezesem Fundacji im. Brata Alberta. Był m.in. duszpasterzem osób niepełnosprawnych i działaczem społecznym. Często występował w obronie osób skrzywdzonych przez duchownych. W czasach PRL uczestniczył w działaniach opozycji antykomunistycznej, był represjonowany przez Służbę Bezpieczeństwa.

"Nie zawsze się zgadzaliśmy, ale zawsze się lubiliśmy.

Jego temperament czasem go ponosił, ale zawsze w słusznej sprawie. To był człowiek, który nigdy nie walczył o siebie-o swoją pozycję, czy karierę w Kościele, tylko o słabszych

Co nie oznacza, że się nie lubiliśmy. Zawsze się lubiliśmy i szanowaliśmy. Był to człowiek bardzo prawy i bardzo wrażliwy na prawdę. I płacił za to dość wysoką cenę ".

s. Chmielewska

Panie Zastępów,
szczęśliwy człowiek
który ufa Tobie !

Ps 84, 13

Kiedy ucieknie lub zabraknie biletów na pociąg do spełnienia marzeń, uświadomisz sobie co tak naprawdę jest dla Ciebie w życiu ważne...

Nie pozwól na to ! Już dziś podejmij wyzwanie noworoczne...

W Nowy Rok
zapraszamy na Eucharystię godz. 11:00

Dzisiejsza Uroczystość przypomina prawdę wiary o tym, że Maryja była Theotokos – Matką Boga, że porodziła w czasie i w ludzkim ciele odwieczne Słowo Ojca, Jezusa.

OBRAZ WIĘKSZY NIŻ BITWA POD GRUNWALDEM
artykuł z: https://historia.trojmiasto.pl/Obraz-wiekszy-niz-Bitwa-pod-Grunwaldem-juz-po-renowacji-Zobacz-plotno...

Imponujących rozmiarów malowane płótno z początku XVIII w., większe niż obraz "Bitwa pod Grunwaldem" Jana Matejki, odsłonięto w kościele pw. Bożego Ciała w Gdańsku. Prace konserwatorskie trwały kilka lat i pochłonęły prawie 1 mln zł.

O polskokatolickim kościele Bożego Ciała w Gdańsku pisaliśmy ostatnio 1 listopada przy okazji zejścia do krypty, a jeszcze wcześniej w kontekście prowadzonych prac rewitalizacyjnych na terenie Hevelianum, które sąsiaduje z parafią. Proboszcz parafii cały czas stara się odnawiać kolejne zabytki, których w tej - niesłusznie zapomnianej, bo leżącej nieco na uboczu śródmieścia Gdańska - świątyni, nie brakuje.

Wielkie malowidło odnowione specjalnymi żelazkami

Od kilku dni w kościele można już podziwiać w pełnej krasie wielkie malowidło na płótnie autorstwa Christiana Friedricha Falkenberga z 1709 r. Konserwatorzy pracowali nad nim ponad 4 lata. Podczas prac konserwatorskich udało się zachować oryginalną warstwę malarską i przywrócić dziełu blask, który zniknął wskutek nieudolnych prac na tym zabytku w latach 70. XX wieku.

- Płótno ma 100 m kw. i jest większe niż "Bitwa pod Grunwaldem". Prace prowadzono w trzech etapach. Udało się je zrealizować dzięki dotacjom z Ministerstwa Kultury, urzędu miasta Gdańska i urzędu marszałkowskiego. Były one konieczne ze względu na zły stan obrazu, z którego odchodziła farba. Odchodzące płaty farby klejone były specjalnymi żelazkami - wyjaśnia proboszcz parafii, ks. dr Rafał Michalak.

Na płótnie przedstawiono scenę Sądu Ostatecznego. Dzieło zdobi strop nad prezbiterium.

W tym roku udało się też zakończyć jeden z etapów izolacji murów. Specjalna substancja wprowadzana w ściany pozwoli na odcięcie dopływu wilgoci do murów. Przy okazji tych prac natrafiono też na wcześniej nieznane pomieszczenie.

Baranek w prezbiterium

W kościele zaplanowano także malowanie ścian. Plany się jednak zmieniły, bo w trakcie prac odkryto freski wymagające kolejnej interwencji konserwatorów. A to oznacza dodatkowe nakłady finansowe. Parafia wystąpiła o dotację na prowadzenie prac, ale sprawa jest w zawieszeniu ponieważ od maja wojewódzki konserwator zabytków nie wydał pozwolenia na działania przy tej odkrywce.

Wiadomo, że odkryte malowidła pochodzą z różnych epok: renesansu, baroku, a także XIX wieku. Na niektórych ścianach zachowały się nawet warstwy średniowieczne. W dawnym prezbiterium, na ścianie południowej zachował się fragment malowidła przedstawiającego baranka eucharystycznego - może pochodzić z końca XVI w.

Unikatowa ambona czeka na remont

To, co wyróżnia kościół pw. Bożego Ciała, to jedyna w całym Gdańsku zewnętrzna, XVIII-wieczna ambona. Usytuowana jest od strony Cmentarza Nieistniejących Cmentarzy. Jej stan już od wielu lat jest kiepski.

Kazalnica powstała w 1707 r. Upamiętnia kaznodzieje Jakuba Hegge, który w latach 20. XVI w. głosił u podnóża Góry Gradowej pierwsze protestanckie kazania, nawiązując do i rozpowszechniając nauki Marcina Lutra.

Drewnianą ambonę zdobiły wcześniej figury apostołów, baldachim zwieńczono posągiem pelikana karmiącego własną krwią swe dzieci - co symbolizowało Chrystusa. Pelikan i figury dzisiaj znajdują się wewnątrz kościoła.

W ramach planowanego remontu repliki figur miałyby powrócić na ambonę. Na razie jednak nie ma na to pieniędzy.

- Chcieliśmy się starać o środki w tym roku. Problemem jest uzyskanie wkładu własnego do dofinansowania - przyznaje proboszcz.

Także i te plany czekają w kolejce do realizacji.

Za biedni na wkład własny

Wkład własny parafii potrzebny do dofinansowania prac zaplanowanych w świątyni zawsze jest problemem. Parafia jest mała - liczy jedynie 350 wiernych, którzy wspierają ją, jak mogą. Przypomnijmy, że nie należy ona do kościoła rzymskokatolickiego, lecz znacznie mniejszego - polskokatolickiego.

IV Niedziela Adwentu WIGILIA

"Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: „Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie?" 2 Sm7, 4

Okna umyte, mieszkanie posprzątane, ciasto w piekarniku, biały obrus na stole.. Jest podniośle i uroczyście.

Ale czy przez ten adwent zbudowałeś mieszkanie dla Jezusa w swoim sercu?
On już jest blisko, masz jeszcze czas

III Niedziela Adwentu
CZEKANIE

Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem

o swym panu myśli

i rwie się do niego

na dwóch łapach czeka

pan dla niego podwórzem łąką lasem domem

oczami za nim biegnie

i tęskni ogonem

pocałuj go w łapę

bo uczy jak na Boga czekać

ks. Jan Twardowski

Figury Adwentu - JÓZEF

św. Józef może dużo rzeczy nie rozumiał bo jakże pojąć nagłą wolę Najwyższego tylko po ludzku, jak przyjąć TĘ która według prawa powinna być odrzucona, odesłana, jak ukryć swój wstyd... Józef był prostym zwykłym człowiekiem ale właśnie w tej prostocie i w tym człowieczeństwie Bóg znalazł mieszkanie dla swego planu, planu który przewyższy nie tylko Józefa ale i każdego człowieka.
Józef umiał słuchać, wsłuchiwać się i być cierpliwym.
I zaczekał i zdał się na Jego tajemniczą wolę - uwierzył wbrew nadziei i Pan poczytał mu to za zasługę.
Józef opiekun nadchodzącego Jezusa i mąż Maryi jest mężem oczekiwania w ciszy, cierpliwego trwania, bo przecież ON OBIECAŁ A ON NIGDY NIE ZAWODZI !

II Niedziela Adwentu

Jak w każdy Adwent, staje przed nami dzisiaj postać Jana Chrzciciela. Ostatniego proroka, który poprzedzał Zbawiciela; który wskazał Zbawiciela.

Jak w każdy Adwent, słyszymy jego słowa wzywające do nawrócenia; do zmiany życia; do przygotowania się na przyjście Jezusa.

Jak w każdy Adwent...

Ale nie chodzi tylko o historię. O przypominanie tego, co już się wydarzyło. Orędzie Jana Chrzciciela jest przecież wciąż aktualne! Orędzie Jana Chrzciciela odnosi się także do nas. Tu i teraz.

I to właśnie dlatego Kościół powtarza dzisiaj wraz z Janem:

Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego. (Mk 1,3; Por. Iz 40,3)

Przygotujcie się na spotkanie ze Zbawicielem! Bo On rzeczywiście przychodzi!

Czy jesteście gotowi na spotkanie z Nim?...

WIGILIA OLIWSKA

Zapraszamy

Sobota, 16 grudnia br., przed Oliwskim Ratuszem Kultury.

I Niedziela Adwentu

Uczyńmy zatem nasz adwent prawdziwą tęsknotą, prawdziwym wołaniem, by przyszedł Pan

a On przyjdzie... i będzie święto!

Uroczystość Jezusa Chrystusa,
Króla Wszechświata

"Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd. " J18, 36

ks. Jan Twardowski

Reportaż TVP 3 Gdańsk,
o renowacji świątyni

Zabytkowy plafon w gdańskim kościele pw. Bożego Ciała odzyskał dawny blask.
Odnowiono malowidło i zdigitalizowano jego niewidoczny dotychczas fragment, ale także odkryto niespodziankę: tajemnicze pomieszczenie.

11 listopada 1918 roku Polska odzyskała niepodległość.
Po 123 latach podporządkowania obcym mocarstwom, Polacy znowu byli wolni, odzyskali swoją tożsamość, narodową dumę
i prawo stanowienia o własnym losie.

Błogosławionego dnia !

Międzywyznaniowa modlitwa na Cmentarzu Nieistniejących Cmentarzy

CZAS UCIEKA, WIECZNOŚĆ CZEKA...

Jak dziwny jest człowiek.
Kłóci się z żywymi i daje kwiaty zmarłym.
Pozostaje przez lata bez rozmowy z żywą osobą, a kiedy umiera, składa mu hołd.
Nie ma czasu na odwiedziny na żywo, ale ma czas na stypę.
Nie dzwoni, nie obejmuje, nie dba o dobre relacje za życia, ale rozpacza po zmarłym.

Wydaje się, że najcenniejszą rzeczą jest śmierć, a nie życie miłością!

UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

"ŚWIĘTYMI BĄDŹCIE,BO JA JESTEM ŚWIĘTY, PAN, BÓG WASZ ! " Kpł 19, 2

Dzień otwarty zespołu poszpitalnego Bożego Ciała

Fotogaleria udostępniona z:
https://www.gdansk.pl/fotogaleria/Dzien_otwarty_zespolu_poszpitalnego_Bozego_Ciala,c,10990

RÓŻANIEC

A jeśli wojna nowa, a jeśli się zasmucę
jak dziecko zapłakane w różaniec swój powrócę.
Będę go brać na ręce jak włosów ciemne sploty,
gdzie blask się świec zaplątał jak żuczek szczerozłoty,
gdzie sny z krzyżykiem srebrnym i łzy i śpiew poranny,
zerwanych moc przyrzeczeń i żal wciąż nieustanny,
modlitwy za rodziców, za kolegów, prośby wieczne,
i jakieś umartwienia zabawne, niedorzeczne...
A jeśli wojna nowa, a jeśli niepokoje...
O rzewne, o tajemne paciorki moje,
to na nich troski moje, radości ukochania,
i cały żar modlitwy późnego powołania.
I na nich pamięć dni tych, gdy późnym sennym latem
biegliśmy z podchorążym płonącym Mariensztatem,
a potem w noce długie na jezdni pod gwiazdami,
chwytałem was ukradkiem drżącymi wciąż palcami.
Do Twoich snów się tulę, do Twoich snów się łaszę,
na tych dziesiątkach licząc sierpniowe złudy nasze.
Kto wezwał? Kto przywołał? Skąd sny co tu przygnały?
Przed własną tajemnicą przyklękam taki mały...
O siódmej przy kolacji, przy modlitw chłodnym dźwięku,
o jaką burzę wspomnień przeważasz w swoim ręku.
Bo jeśli wojna nowa, a jeśli niepokoje,
o rzewne, o tajemne paciorki czarne moje. ks. Jan Twardowski

Zajrzyj do zespołu poszpitalnego Bożego Ciała

Chcesz na własne oczy zobaczyć, jak postępuja prace w zespole poszpitalnym Bożego Ciala u stóp Góry Gradowej? Zapraszamy! W programie oprowadzanie i opowieści o historii tego wyjątkowego miejsca
-

14 października, sobota,
godz. 10-15.

Zespół poszpitalny Bożego Ciała to kolejna prowadzona przez Hevelianum rewitalizacja zabytkowych budynków w Gdańsku. Dla mieszkańców i przyjezdnych otworzy się tam przestrzeń edukacji ekologicznej, hotel i miejsce spotkań. Zakończenie prac rewitalizacyjnych planowane jest na zimę 2024 roku.
Przypomnijmy, że w grudniu 2021 roku na powrót oddano gdańszczanom i turystom Dom Zdrojowy w Brzeźnie, gdzie Hevelianum prowadzi m.in. działalność edukacyjną o charakterze ekologicznym.

DZIEŇ OTWARTY ZESPOŁU POSZPITALNEGO
BOŻEGO CIAŁA
14 PAŹDZIERNIKA 2023
GODZ. 10-15 | Gdańsk, ul. 3 Maja 21

W PROGRAMIE
○ Relacje z inwestycji
Pokaz filmów i zdjęć przedstawiających postęp prac na budowie, ale nie tylko..
Co słychać na budowie?
Po zespole poszpitalnym Bożego Ciała oprowadzają osoby zaangażowane w realizację projektu
Spotkania z historią
○ dawnej funkcji zabytkowego kompleksu
opowie historyk Hevelianum
Pracownia przyrodnika
Do rozmowy o przyrodzie zachęcają edukatorzy Hevelianum
Po kościele pw. Bożego Ciała oprowadzi ks. dr Rafał Michalak - Proboszcz parafii.

Agnieszka Michajłow, prowadząca program, obok Paweł Golak, dyrektor Hevelianum oraz ksiądz proboszcz dr Rafał Michalak, opowiadają o pracach budowlanych na terenie Zespołu Poszpitalnego Bożego Ciała

czytaj, oglądaj więcej na:

https://www.gdansk.pl/wiadomosci/W-programie-Jestem-z-Gdanska-o-rewitalizacji-Zespolu-Poszpitalnego-...

św. Franciszek z Asyżu

Święty Franciszku z Asyżu
nie umiem Cię naśladować -
nie mam za grosik świętości
nad Biblią boli mnie głowa
Ryby nie wyszły mnie słuchać -
nie umiem rozmawiać z ptakiem -
pokąsał mnie pies proboszcza
i serce byle jakie
Piękne są góry i lasy
i róże zawsze ciekawe
lecz z wszystkich cudów natury
jedyne poważam trawę
Bo ona deptana niziutka
bez żadnych owoców, bez kłosa
trawo - siostrzyczko moja

karmelitanko bosa.

ks. Jan Twardowski

Życiorys Jego Ekscelencji Biskupa Zwierzchnika

Biskup Andrzej urodził się 10 maja 1970 roku w rodzinie polskokatolickiej. W naszym Kościele został ochrzczony, w rodzinnej parafii w Studziankach Pancernych, gdzie wiele lat posługiwał jako ministrant. Studiował na Wydziale Teologicznym Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie i na Chrześcijańskokatolickim Wydziale Teologii Uniwersytetu w Bernie. W 1996 roku ukończył studia magisterskie na Wydziale Teologicznym ChAT w Warszawie, a w czerwcu 2021r. obronił pracę doktorską. Obecnie jest adiunktem i kierownikiem Katedry Starokatolickiej Teologii Praktycznej w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał 3 maja 1997 roku w Warszawie z rąk Biskupa Wiktora Wysoczańskiego. Początkowo pełnił służbę w Parafii Katedralnej Kościoła Polskokatolickiego pw. Świętego Ducha w Warszawie, a od stycznia 2000 roku jest proboszczem parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Lublinie i w filii parafii - w Rozkopaczewie. Ponad 4 lata był równolegle proboszczem w Kosarzewie. W sierpniu 2018 r. został mianowany infułatem. Bp Andrzej wielokrotnie reprezentował nasz Kościół na forach międzynarodowych: kościelnych (w tym w posiedzeniach Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich), ekumenicznych i naukowych. 13 czerwca 2023r. na Ogólnopolskim Synodzie Kościoła Polskokatolickiego został wybrany Zwierzchnikiem Kościoła oraz Biskupem Ordynariuszem Diecezji Warszawskiej. Sakrę Biskupią przyjął z rąk Biskupów Starokatolickich 9 września tego roku we Wrocławiu. Jest żonaty, ma dwie córki.

*Święcenia Biskupie***

9 września 2023 roku odbyły się w Katedrze polskokatolickiej św. Marii Magdaleny we Wrocławiu, święcenia biskupie. Konsekrowano podczas uroczystej Eucharystii czterech nowych biskupów, w tym Biskupa Zwierzchnika Ks. Biskupa dr. Andrzeja Gontarka, dwóch biskupów diecezjalnych bp. Stanisława Bosego oraz bp. Antoniego Normana, a także biskupa pomocniczego diecezji warszawskiej ks. bp. Henryka Dabrowskiego.

Nowo wyświęconym Księżom Biskupom życzymy wielu łaski Bożych.

XXI Niedziela Zwykła

„Człowieka nie można zrozumieć do końca bez Chrystusa.”

Jan Paweł II

Dzisiaj Chrystus pyta każdego z nas: Za kogo Mnie uważasz? Kim dla Ciebie jestem?

Leopold Staff pisał w formie modlitwy tak: „Panie, uczyń mnie człowiekiem, który nie stracił w życiu ani jednej godziny”. Jeżeli odpowiedź na postawione dziś przez Chrystusa pytanie będzie taka jak apostołów: „Jesteś Mesjaszem”, to możemy być pewni, że nie stracimy w swoim życiu ani jednej godziny.

XX Niedziela Zwykła

Kobieta z dzisiejszej Ewangelii, nie dała się rozczarować ani zrazić. Jej dramatyczna sytuacja, potrzeba ratunku, którego nikt dotąd nie umiał przynieść i wiara w moc Jezusa natchnęły ją wielką determinacją. Nawet nieuprzejme, odmowne odpowiedzi Jezusa nie były w stanie jej zniechęcić. I właśnie ta wytrwałość w wierze, wbrew wszystkiemu, zrobiła na Jezusie tak wielkie wrażenie, że natychmiast dokonał cudu. Wiara i cierpliwość otworzyły kanał łaski i "pozwoliły Bogu działać".

Wniebowzięcie

Nikt nie biegł do Ciebie z lekarstwem po schodach
lampy nie przymrużono żeby nie raziła
nikt nie widział jak ręka Twa od łokcia blednie
pies nie płakał serdecznie że pani umiera
nawet anioł zaniechał nadymania trąby
to dobrze bo śmierć przecież za dużo upraszcza
a ponadto zbyt ludzka zła i niedyskretna
nikt nie przymknął Twych oczu
nie zasłonił twarzy
ani w bramie nie szeptał rozebranym głosem
o tym co za głośno słyszy się w milczeniu
Pan uchronił do końca i zdrową zostawił
tylko kiedy pukano
Ciebie nie było
nie śmierć ale miłość całą Cię zabrała
jeśli miłość jest prawdą
to ciała nie widać

dzień był taki jak zawsze powietrze dzwoniło
pszczołami co wychodzą rano na pogodę
tylko ta sama cisza to straszne milczenie
to puste miejsce przy kubku na stole
choćby się razem z ciałem opuszczało ziemię. ks. Jan Twardowski

XIX Niedziela Zwykła

Panie ratuj bo giniemy !

Co takiego działo się w głowie Piotra, że zbliżając się do Jezusa po falach jeziora, przestraszył się i zaczął tonąć. Czy ten doświadczony rybak mógł faktycznie przerazić się silnego wiatru? Czy stojąc na jeziorze tuż obok Jezusa i w niewielkiej odległości od łodzi, tak dalece uległ swym lękom, że o mało co nie utonął – ten, który większość swego życia spędził na wodzie? W co rzeczywiście zwątpił Piotr? A może nie chodziło wcale o zdolność chodzenia po falach? Przecież to miał być tylko test – sposób sprawdzenia, czy zbliżający się do łodzi Jezus rzeczywiście jest Mistrzem z Nazaretu, a nie jakąś straszną zjawą, która wciągnie w wodną czeluść. Czyżby więc Piotr zwątpił w Jezusa? Tak też często dzieje się z nami, gdy targani silnym wiatrem przeciwności zaczynamy wątpić w realną bliskość Boga. Obyśmy nigdy nie ulegli tej pokusie. Wszak wiara, która wobec trudności nie traci pewności, w Bogu zdolna jest do wszystkiego. Wiara, która karmi się lękiem, może jedynie pogrążyć nas w otchłani.

ŚWIĘTO PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO

Wiem już, Panie, dlaczego na Tabor zabrałeś
Piotra, Jakuba, Jana. W zakurzonych szatach,
najmniej udanych uczniów,
najgorszych ze wszystkich,
powiodłeś na śnieg szczytów. Na siwiznę
świata.
Piotra, że zbytnio wierzył w Twą
ludzką potęgę,
i Jakuba i Jana, obu Synów Gromu -
popędliwych ( że w złości chcieli
wioskę spalić,
gdy Ci przynieść z niej chleba nie było
nikomu)Po ludzku Cię widzącym, lękliwym o Ciebie,
gdy zachód rany krwawił na niebie
czerwono-
Przemieniłeś się nagle w srebrną
Bożą jasność -
otwarli wielkie ludzkie oczy zdziwione.

ks. Jan Twardowski

XVII Niedziela Zwykła

Ewangelia z dzisiejszej niedzieli mówi nam o człowieku który jest gotów sprzedać wszystko co ma, ponieważ wie, jak cenna jest ziemia, którą chce kupić Wie, że jest to inwestycja na przyszłość. Dla Pana Jezusa jest to obraz, który ma nam przybliżyć rzeczywistość Królestwa Bożego. Ma pomóc zrozumieć, jak wielka jest jego wartość. Również dziś trzeba do podobnych obrazów się odwoływać... Są przecież ludzie, sprawy czy rzeczy, na których bardzo nam zależy. Czasem jesteśmy gotowi wiele zrobić, żeby to, co ma dla nas ogromną wartość, zachować.

A czy tak samo wiele - a w gruncie rzeczy dużo więcej - jesteśmy gotowi zrobić dla naszej wiary?

XVI Niedziela Zwykła

Doktor Faust z dramatu Goethego mówi w pewnym momencie: „Ach, dwie dusze mieszkają w mej piersi, jedna od drugiej chce się oderwać...”. W tych słowach wyraża wspólne nam wszystkim doświadczenie wewnętrznego rozdwojenia, rozdarcia pomiędzy sprzecznymi z sobą pragnieniami i dążeniami. My, ludzie, potrafimy przecież jednocześnie wątpić i wierzyć, popadać w rozpacz i żywić nadzieję, nienawidzić i kochać, płakać i śmiać się, być grzesznymi i świętymi. Dzisiaj mogę być czarującym dżentelmenem, a jutro zwyczajnym chamem. Dzisiaj ani myślę powiedzieć przepraszam, a jutro na kolanach poproszę o przebaczenie... Ale czy czynię zło, czy dobro, za każdym razem jestem tym samym człowiekiem. Zawsze jestem jednocześnie złym chwastem i dobrym nasieniem. My, ludzie, stale doświadczamy siebie jako pełnych sprzeczności. Jezus mówi dziś do każdego z nas : „Nie wyście mnie wybrali, ale ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał” (J 15,16). Bóg wybrał nas nie dlatego, że my jesteśmy dobrzy, lecz dlatego, że On jest dobry. Mimo wewnętrznego rozdarcia i sprzeczności, którymi jesteśmy dogłębnie naznaczeni, możemy wydać trwałe owoce.

Dawne oblicze naszej świątyni

Zdjęcia z lat 1909 -1944 pochodzą z: https://fotopolska.eu/Gdansk/b287988,Wnetrze.html

Wiersz do Ducha Świętego
ks. Jan Twardowski

Duchu Święty, który wszystko łączysz,
i chcesz, aby była zgoda.
Prosimy Ciebie, żeby nie było ludzi zagniewanych,
żyjących jak pies z kotem,
dokuczajacych sobie tam i z powrotem,
takich, którzy nawet w czasie arytmetyki
pokazują sobie języki.

Duchu Święty, ni z tego ni z owego,
tchnij na nas,chuchnij na całego.
Amen

V Niedziela Wielkanocna

Kiedy dziecko przychodzi na świat, rodzice zapatrzeni w swoje maleństwo nie zadają sobie pytania jaka droga pójdzie przez życie. Jeszcze nie pora jeszcze czas mówią w swoich rozważaniach nad jego przyszłością. . Ale jednak zapominają ze kształtowanie człowieka następuje od pierwszych chwil jego samodzielnego życia i zależy od przykładu jaki dajemy dziecku w codziennych swoich zachowaniach. Dziecko widzi i naśladuje nie tylko rodziców i rodzeństwo ale wszystkich co staną na jego drodze.

Pan Jezus mówi dzisiaj o sobie między innymi , ze jest drogą. Dobrze wiemy , że tam , gdzie pojawił się człowiek zaczęły powstawać drogi, które znaczyły jego wędrówki. I nieważne , czy były to polne ścieżki, szosy , drogi powietrzne czy morskie, zawsze tam , gdzie przychodził człowiek, pojawiała się droga. Ale czy nie jest zdumiewające, że Jezus pojawił który się na naszych drogach, jako wybitny wędrowiec, który stal się drogą!

Tak jak jest kapłanem i ofiarą tak jest wędrowcem i drogą. Dlatego trzeba nam dziś spytać : czy chodzimy takimi drogami, które może powoli, ale systematycznie przybliżają nas do celu którego pragnie Bóg? Czy poruszamy się po drodze, którą jest Jezus? Cóż to za droga , która nie prowadzi nas do Kościoła, Boga, wiary? Czy ta droga może nas gdzieś doprowadzić? Dzisiejszy świat proponuje nam wiele dróg, które nie prowadza do do nieba , ale maja nam dać szczęście i radość. Niestety inna droga niż ta do Boga jest ślepą uliczką

Takimi drogami których drogowskazy prowadza do niewiary, pustej przyjemności, materializmu czy pysze to drogi donikąd. Zawsze na końcu tej drogi jest pustka ,rozpacz i za mało czasu, aby wrócić na właściwą drogę.
Jedyną drogę do szczęścia wskazuje nam Jezus On chce być nasz drogą, bo On wie ,że to najlepszy i najbezpieczniejszy kierunek życia. I choć może odczuwamy lęka przed podążaniem ta drogą, bo jest trudna i wymagająca to pamiętajmy o słowach Jezusa. Niech się nie trwoży serce Wasze . Jak przekazał, nam w swojej Ewangelii św. Jan. Droga która prowadzi do Jezusa, jest dziś często wyśmiewana czy wzgardzona. Dlatego, że dzisiejszy świat nie zawsze chce przyjąć, że przesłanie Chrystusowej Ewangelii jest prawdą. A jest to prawda która nie jest tolerancyjna dla zła . Prawda nie może być tolerancyjna z samej swej natury. Prawda nie jest demokratyczna, niezależna od głosu większości. Cały świat może się mylić, a jeden człowiek sprzeciwiający się opinii świata może mieć racje . Bo taka jest prawda Chrystus jest dla nas tą
prawda. Jeżeli na drodze życia będziemy wierni prawdzie to odnajdziemy życie, które będzie trwało wiecznie i to wtedy będzie właściwą droga naszego życia Jezus wzywa nas w dzisiejszej Ewangelii, by nie trwożyły się serca nasze bo on jest droga , prawdą i życiem i przygotował nam mieszkanie w Domu Ojca.

Uroczystości pogrzebowe

Uroczystości pogrzebowe zmarłego 27 kwietnia 2023r. ks. bpa prof. zw. dra hab. Wiktora Wysoczańskiego - Zwierzchnika Kościoła Polskokatolickiego w RP odbędą się 9 maja 2023r. w katedrze Kościoła Polskokatolickiego przy ul. Szwoleżerów 2 w Warszawie.
Godz. 10.30. – czuwanie przy trumnie Zmarłego
Godz. 12.00. – Msza św.
Godz. 14.00. – Cmentarz Powązkowski (d. wojskowy - kwatera D)

Odszedł pasterz nasz...

śp. bp Wiktor Wysoczański,
* 24 marca 1939, + 27.04.2023

Zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego
w RP
Msza Święta za śp. Księdza Biskupa zostanie odprawiona w naszej świątyni w Niedzielę 30.04.2023 o godz. 11:00
ZAPRASZAMY

Nieskończenie Miłosierny

Nasze plany i nadzieje coś niweczy raz po raz , Tylko Boże miłosierdzie nie zawodzi nigdy nas .

Jezu ufam Tobie od dziecięcych lat , Jezu ufam Tobie choćby wątpił świat. Strzeż mnie dobry Jezu jak własności Swej , I w opiece czułej duszę moją miej.

Ufność w miłosierdzie Boże zapewnienie daje nam że w godzinę naszej śmierci przyjdzie po nas Jezus sam.

ALLELUJA !

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Osądzony, umęczony, ukrzyżowany i złożony w grobie...

Oczekuje na zmartwychwstanie w naszych sercach...

V Niedziela Wielkiego Postu

Do domu Marii i Marty przybyli Żydzi, aby je pocieszyć po śmierci brata i dać wsparcie. Jednak ich obecność nie pokonała smutku i przygnębienia, które przeżywają siostry. Sytuacja zmienia się diametralnie, kiedy posyłają po Jezusa. Oczywiście my koncentrujemy się na spektakularnym wydarzeniu wskrzeszenia Łazarza — jego wyjścia z grobu. Jednak to wydarzenie przynosi nadzieję każdemu z nas „żywych”. Skoro Mistrz może przywrócić martwe ciało do życia, to tym bardziej może „wskrzesić” serce, które umarło, ducha, który nie chce, nie potrafi znaleźć sobie miejsca w świecie. Przynieść komuś nadzieję to posłać po Jezusa.

Przybyły Jezus udaje się do grobu dotknięty, poruszony naszymi słabościami, naszą śmiercią. Jezus nie godzi się na nasz grób, na umieranie naszego serca i nakazuje nam wyjście na zewnątrz. Mówi do nas: Wyjdź z grobu, w którym zamknąłeś się sam lub inni cię zamknęli, zerwij więzy i idź w stronę nadziei, Jam zwyciężył każdą śmierć.

Zwiastowanie Pańskie

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami,
i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus.

Uroczystość Św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

IV Niedziela Wielkiego Postu LAETARE

Wesel się, Jeruzalem! A wszyscy, którzy ją miłujecie, śpieszcie tu gromadnie. Cieszcie się i weselcie, którzyście się smucili, radujcie się i nasyćcie się z piersi pociechy waszej. Uradowałem się, gdy mi powiedziano : Pójdziemy do domu Pańskiego.

Raduj się Kościele bo zbliża się twoje odkupienie, Baranek przybywa jak wschodzące słońce.

III Niedziela Wielkiego Postu

Pan Jezus jest dla nas, jak ta studnia Jakuba, źródłem początku. I to tylko On potrafi zaspokoić i ugasić naprawdę wszystkie nasze pragnienia, co pewnie jakoś sami instynktownie wyczuwamy. Mimo tego zostawiamy, czasem nawet zapominamy o źródle naszego początku, i tak, jak oni, zaspokojenia, ugaszenia naszych pragnień szukamy w „źródłach” i „studniach”, „Egiptach”, „Babilonach” i „Asyriach” współczesności po których zawsze będziemy dalej pragnąć... bo niespokojne jest serce nasze dopóki nie spocznie w Bogu.Czego pragniesz?
Kto jest twoim pragnieniem?

II Niedziela Wielkiego Postu

Góra Tabor była ukazaniem chwały Syna Bożego i Jego zmartwychwstania. Wyprzedziła ono w cudowny sposób te fakty, które miały nastąpić w niedalekiej przyszłości, była przed inną górą.... Jezus pragnął utwierdzić swoich uczniów w przekonaniu o Jego Boskości i przygotować ich na swoją mękę, dodając im odwagi na godzinę krzyża, która się zbliżała, a która dla wielu stała się przyczyną zwątpienia, a nawet zgorszenia.

I Niedziela Wielkiego Postu
Życie jest piękne

Ostatnie słowa Steve'a Jobsa, miliardera, który zmarł w wieku 56 lat:
"Osiągnąłem szczyt sukcesu w świecie biznesu. W oczach innych moje życie jest sukcesem.
Jednak poza pracą, miałem niewiele radości.
Ostatecznie bogactwo jest tylko faktem, do którego przywykłem.
W tej chwili, leżąc w szpitalnym łóżku i przypominając sobie całe życie, zdaję sobie sprawę, że wszystkie uznanie i bogactwo, z których wziąłem tyle dumy, bledły i stały się nieistotne w obliczu nadchodzącej śmierci.
Możesz zatrudnić kogoś do prowadzenia samochodu lub zarabiania dla Ciebie pieniędzy, ale nie można zatrudnić kogoś, aby wytrzymał chorobę i umarł za Ciebie.
Zagubione rzeczy materialne można odnaleźć. Ale jest jedna rzecz, której nigdy nie można odnaleźć, gdy jest stracone: życie.
Niezależnie od tego, na jakim etapie w życiu jesteśmy obecnie, z czasem staniemy przed dniem, w którym zasłona się zamyka.
Kochaj swoją rodzinę, współmałżonka, dzieci i przyjaciół... Traktujcie ich dobrze. Dbaj o nich.
Z wiekiem i stajemy się mądrzejsi, powoli zdajemy sobie sprawę, że noszenie zegarka za 300 dolarów lub 30 dolarów, oba dają tę samą godzinę.
Niezależnie od tego, czy mamy portfel lub torebkę za 300 USD, kwota w środku jest taka sama.
Niezależnie od tego, czy prowadzimy samochód za 150 000 dolarów, czy samochód za 30 000 dolarów, droga i odległość są takie same i dojeżdżamy do tego samego celu.
Niezależnie od tego, czy pijemy butelkę wina za 1000 dolarów, czy za 10 dolarów, kac jest taki sam.
Czy dom, w którym mieszkamy ma 100 czy 1000 metrów kwadratowych, samotność jest taka sama.
Zdasz sobie sprawę, że twoje prawdziwe wewnętrzne szczęście nie pochodzi z materialnych rzeczy tego świata.
Niezależnie od tego, czy podróżujesz pierwszą klasą, czy klasą ekonomiczną, jeśli samolot się zepsuje, spadniesz razem z nim...
Dlatego mam nadzieję, że zdajesz sobie sprawę, że kiedy masz przyjaciół, braci i siostry, z którymi rozmawiasz, śmiejesz się, rozmawiasz, śpiewasz, mówisz o północnym południowym wschodzie lub niebie i ziemi... to jest prawdziwe szczęście!!

Niezaprzeczalny fakt z życia:
Nie edukuj swoich dzieci, aby były bogate.
Naucz ich, aby byli szczęśliwi.
Kiedy dorosną, będą znali wartość rzeczy, a nie cenę. »
Życie jest piękne

Wielki Post

Sprawdź czy twoje serce nie skamieniało, czy jest zdolne jeszcze odczuć Miłość Boga..... „ jak niepojęta jest Twoja miłość Ojcze: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna. O, zaiste konieczny był grzech Adama, który został zgładzony śmiercią Chrystusa! O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel! ” Exultet

VI Niedziela zwykła

Życie to nieustanne wybory, decyzje. Wolna wola jaką dał nam Pan daje nam wolność bo tylko w wolności może być miłość. Bóg nie chce niewolników ale wolnych w wyborze ludzi, swoje dzieci za których przelał krew.
" Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania, a dochowanie wierności zależy od Jego upodobania. Położył przed tobą ogień i wodę, po co zechcesz, wyciągniesz rękę. Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się spodoba, to będzie ci dane. Ponieważ wielka jest mądrość Pana, ma ogromną władzę i widzi wszystko. Oczy Jego patrzą na tych, co się Go boją – On sam poznaje każdy czyn człowieka. Nikomu On nie przykazał być bezbożnym i nikomu nie zezwolił grzeszyć." (Pwt 30,15-20)

Czwarta Rocznica Intronizacji J.E. Abpa Epifaniusza jako Metropolity Kijowskiego i Całej Ukrainy, Zwierzchnika Autokefalicznego Kościoła Ukrainy

100 lat Władyko !

Zakończenie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan odbyło się w naszej świątyni.
22 stycznia modlili się tu chrześcijanie różnych wyznań.

Siostra Taida , przełożona gdańskich brygidek, skierowała przesłanie do zgromadzonych wiernych różnych wyznań chrześcijańskich. - Dzisiaj zatrzymujemy się w tym kościele jako w ostatnim elemencie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Jesteśmy tu, aby wspólnie pochylać się nad słowem Bożym. Wspólnie modlić się o jedność i dla jedności. To, o co prosi nas Chrystus, to jest Jego modlitwa podczas Ostatniej Wieczerzy, ”abyśmy byli jedno”. Zwróćmy uwagę, że Chrystus Pan nie nakazuje swoim uczniom jedności. Nie wygłasza do nich żadnych przemówień, które mają umotywować tę konieczność. Przeciwnie. Modli się za nas po to, abyśmy my razem mogli modlić się i abyśmy mogli stanowić jedno. Oznacza to, że do osiągnięcia tej pełni jedności nie wystarczamy my sami, nasze starania, nasze siły - mówiła.

Siostra dodała, że jedność jest darem Boga. - Jest cennym darem, o który nieustannie mamy prosić. I każdy z nas jej potrzebuje. Jezus wiedział, że nie wystarczą nasze wysiłki. Jezus otworzył nam drogę poprzez modlitwę. Nasza modlitwa o jedność, dziś, tutaj, w tym kościele, ma być pokornym, ale ufnym uczestnictwem w modlitwie Jezusa, który obiecał, że każda modlitwa wzniesiona do Niego będzie wysłuchana. Czy ty modlisz się o jedność? Czy ja modlę się o jedność? Trzeba nam trwać w modlitwie bez nieufności i niestrudzenie. I to jest droga, którą pobudził Duch Święty w Kościele, w chrześcijanach, w nas wszystkich - dodała.

Na zakończenie Mszy św. głos zabrał również biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej. - Tak jak siostra mówiła, żebyśmy zastanowili się czy modlimy się o jedność, to ja chciałbym dodać, żebyśmy byli ludźmi Chloe z odczytanego Listu do Koryntian. Żebyśmy mieli tę odwagę powiedzieć drugiemu człowiekowi, wtedy kiedy odchodzi od Chrystusa, gdy nie żyje tak jak trzeba. Wydaje mi się, że dziś tego brakuje. Tu nie chodzi o donoszenie, o wtrącanie się w czyjeś życie, ale żeby nam na sobie wzajemnie zależało. Takiej odwagi nam potrzeba. Żebyśmy mówili sobie z ogromną delikatnością to wszystko, co potrzebne we wzrastaniu w miłości Chrystusa. Dziękuję wszystkim za te wspólne spotkania, w których razem wzrastamy do jedności - mówił bp Piotr Przyborek.

https://gdansk.gosc.pl/doc/8057160.Ekumeniczna-modlitwa-u-polskokatolikow

Modlitwa w parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Sopocie

W ramach Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w kościele ewangelicko-augsburskim Zbawiciela w Sopocie 18 stycznia odbyło się kolejne nabożeństwo ekumeniczne. Uczestniczyli w nim przedstawiciele Kościołów: ewangelicko-augsburskiego, polskokatolickiego, ewangelicko-metodystycznego.

Modlitwy o pokój

W Centrum Ekumenicznym Sióstr Brygidek przedstawiciele religii chrześcijańskich i islamu modlili się we wtorek 17 stycznia o pokój.

„Czyńcie dobro; szukajcie sprawiedliwości”
Pod tym hasłem będzie przebiegał
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
w 2023 roku

MSZA ŚW. O JEDNOŚĆ CHRZEŚCIJAN

W NASZEJ ŚWIĄTYNI

22 STYCZNIA - NIEDZIELA

O GODZ. 18:00

SERDECZNIE ZAPRASZAMY!

Uroczystość Objawienia Pańskiego

Pokłon Mędrców złożony Dziecięciu Jezus symbolizuje pokłon świata pogan, wszystkich ludzi, którzy klękają przed Bogiem Wcielonym. Wizyta magów, których do Jezusa przywiodła gwiazda, wskazuje, że cały wszechświat (gwiazda, a więc kosmos) został poruszony narodzeniem Chrystusa. Wydarzenie wskazuje na możliwość poznania Boga dzięki rzetelnemu poszukiwaniu prawdy o świecie i człowieku.

Mędrcy, którzy przybyli do Jezusa złożyli dary. Wedle tradycji były nimi: złoto - symbol godności królewskiej, kadzidło - godności kapłańskiej, mirra - symbol wypełnienia proroctw mesjańskich oraz zapowiedź śmierci Zbawiciela. Jednocześnie był to wyraz wiary w Chrystusa prawdziwego człowieka (mirra), prawdziwego Boga (kadzidło) oraz króla (złoto).

Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki

Wspominamy dziś w uroczysty sposób Bożą Rodzicielkę, Maryję, między innymi dlatego, by jeszcze bardziej uświadomić sobie, że Bóg nigdy nie był tak blisko człowieka, jak w łonie Tej, która Go urodziła – gdy nadeszła pełnia czasu, „przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem”. Będąc Matką Boga, Maryja jest także „w porządku łaski” Matką dla tych wszystkich, którzy do Niego należą. Wstawia się za nami, aby Chrystus – Zbawiciel, Książę pokoju – rodził się w naszych sercach.

Uroczystość Bożego
Narodzenia
do świata, który tęskni za pokojem przychodzi książe pokoju

"Wierzysz, że Bóg zrodził się w Betlejemskim

żłobie ?

Lecz biada Ci, jeśli nie zrodził się w tobie"

Adam Mickiewicz

III niedziela adwentu

Dziś nasza adwentowa tęsknota przemienia się w radość z bliskości świąt i przychodzącego Zbawiciela. W trzecią niedzielę Adwentu rozbrzmiewa wezwanie Gaudete – Radujcie się! Słyszymy wezwanie apostoła św. Pawła: Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie. Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie. (1 Tes 5, 16-19).

II Niedziela Adwentu

Głos wołającego na pustyni pełnej ludzi

Niesie się – jak grochem o ścianę?

Jak delikatny szept Anioła Gabriela?

Jak wołanie Jana Chrzcielna?

Jak wyrzut sumienia?

Jak Słowo, które pokochało miedzy nami

Każdego, kto wie że chce być kochany

Głos – radosny i pobożny jak adwentowa Maryja – Służebnica Słowa.

I Niedziela Adwentu

Adwent to czas kiedy Bóg wychodzi na spotkanie człowieka często umęczonego, poranionego i pogubionego. Wychodzi na drogi naszych serc i wypatruje nas jak czekający ojciec na powrót syna marnotrawnego. On nigdy nie traci nadziei że ujrzy nas powracających.

Świeca na stół wigilijny

Chcemy już dziś zaprezentować świece które są owocem pracy naszych przyjaciół z Ukrainy skupionych w stowarzyszeniu osób z niepełnosprawnością w Sokalu. Dochód ze sprzedaży świec przekażemy na wsparcie ich działań. Z akcją ruszymy od połowy grudnia, świece będzie można nabyć po nabożeństwach w niedzielę i środę a także u Księdza Proboszcza.

więcej informacji i fotogaleria poniżej
http://kosciolpolskokatolickigdansk.pl/wsp%C3%B3%C5%82pracujemy

Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych
w Sokalu-Ukraina

kilka słów o działaniach naszych przyjaciół w Ukrainie....

Matko Bolesna

pochyl się nad cierpiącą Ukrainą, przytul do Serca, otrzyj łzy dzieci, pociesz rannych i chorych, umocnij tych, którym brakuje sił, oświeć umysły rządzących, otwórz serca wszystkich, aby wzajemnie sobie pomagali, aby byli ze sobą solidarni.

Dzień Zaduszny

Życie Twoich wiernych o Panie, zmienia się ale się nie kończy. I gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie.

Uroczystość Wszystkich Świętych

"ŚWIĘTYMI BĄDŹCIE, BO JA JESTEM ŚWIĘTY"

Kpł 19, 2

XXXI Niedziela Zwykła

Bóg kocha nas wszystkich...bez wyjątku...i "tych dobrych...i "tych złych"....zresztą...nie ma wśród nas ani jednego "absolutnie dobrego"..."fajnego do szpiku kości". Wszyscy jesteśmy grzesznikami...Wszyscy potrzebujemy by Jezus nas odszukał i zbawił... Nawet jeśli wydaje nam się, że zjedliśmy już wszystkie rozumy i wspięliśmy się na wyżyny "świętości"

Tak naprawdę w każdym z nas siedzi taki mały Zacheusz...I potrzebujemy wyznać przed Panem: oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie.

XXX Niedziela Zwykła

Święto Wspólnoty Parafialnej, imieniny i urodziny Tego z Którym razem staramy się wierzyć i być ludźmi - naszego Księdza Proboszcza. Dziękujemy ze jesteś z nami, że jesteś naszym duchowym przewodnikiem, pasterzem pośród nas.

XXIX Niedziela Zwykła

Kiedy wydaje ci się, że jesteś już u kresu wytrzymałości duchowej, mów sobie – wytrzymam jeszcze ten jeden dzień i proś Boga, aby obronił cię przed twoim przeciwnikiem. Gdy wyobraźnia atakowana przez wyolbrzymianie wszystkiego (zwłaszcza czasu cierpienia), przeciwdziałamy temu zawężając w głowie nasze problemy do tego jednego dnia. Pilnuj, aby robić to, co powinieneś (modlitwa, wierność Bogu, łączenie swojego cierpienia z cierpieniem Jezusa) i nie nakręcaj sam wyobraźni, poszerzając swojej uwagi do wszystkich rzeczy, które są trudne i cię atakują. Dzięki pilnowaniu jednego dnia, doskonale przeciwdziałasz atakom, bo odbierasz przeciwnikowi poligon do działania, skupiając się, aby tu i teraz dobrze przeżyć te trudne chwile. Spełnia się wtedy Ewangelia „A Bóg nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie”? (Łk 18, 7)

XXVIII Niedziela Zwykła

Częstą wadą ludzkiego serca jest wciąż niewdzięczność.
Łatwo o nią tym bardziej, że bywamy wychowani w poczuciu, iż coś „nam się należy” ponad moralną sprawiedliwością. Oczywistym dla nas stanem jest taka postawa drugiego człowieka, która służy zaspokajaniu naszych osobistych potrzeb, niezależnie od zasady sprawiedliwości; niespełnienie przez kogoś naszych „oczywistych” oczekiwań rodzi w nas gwałtowny bunt. Podziękować natomiast za okazany „nadmiar” dobra nie potrafimy, bo nawet nam to nie przyjdzie do głowy…Żyję, oddycham... Dziękuję Ci Boże.

XXVII Niedziela Zwykła

Jeżeli wierzę, że Bóg stworzył mnie z miłości i z taką samą miłością przygotował dla mnie zadania do wykonania, to odkrywam, że nie ja jestem autorem i pomysłodawcą tego, co robię. Często są to codzienne, drobne sprawy, a czasami coś, co wydaje się za trudne dla mnie. To nie ja daję coś Bogu, ja mogę tylko wzrastać, robiąc to, co odczytuję jako Jego plan dla mojego życia.

Może to być powolna droga uczenia się pokory, i żeby tak się stało, modlę się słowami z księgi Izajasza: „Panie, użycz nam pokoju, bo i wszystkie nasze czyny są Twoim dziełem” (Iz 26, 12).

XXVI Niedziela Zwykła

Otchłań między bogaczem a Łazarzem obrazuje bolesną rzeczywistość naszych serc, które dzielą bliźnich na bliskich i dalekich, sympatycznych i budzących niechęć. Ta otchłań to przepaść naszego egoizmu, który skupia nas na sobie i oddziela od drugiego człowieka. Ratuje nas z niego sam Bóg, który pragnie naszego zbawienia – w Eucharystii leczy i scala nasze serca rozdarte grzechem. Pozwólmy Mu nas uzdrowić, słuchając Jego słowa i przyjmując Jezusa za Pana swego życia.

XXV Niedziela Zwykła

Bóg i mamona, to dwie siły, które potrafią zawładnąć ludzkim sercem. Pan Bóg czyni to delikatnie i zawsze z szacunkiem dla naszej wolności. Jeśli zawładnie sercem, to tylko przez miłość. Bóg jest Miłością. Mamona odwrotnie. Tu nie ma delikatności, tu liczy się prawo rynku i ekonomia. Tam, gdzie chodzi o pieniądze nie ma miejsca na sentymenty.
- Kto jest Panem mojego serca, każdego dnia i każdej decyzji?

XXIV Niedziela Zwykła

Bóg nie pozostawia nas sobie samym. Gdy odchodzimy, On pierwszy wychodzi na spotkanie, pozwala się odnaleźć. Zadaje pytanie, które usłyszał Adam po grzechu: Gdzie jesteś? (Rdz 3, 9). Bóg ma dla nas czas i cierpliwość. Logika Boża wyrasta poza ludzką logikę, w której poszukiwanie jednej owcy wobec stu innych może wydawać się stratą czasu.

XXIII Niedziela Zwykła

Wyrażenie „mieć w nienawiści" oznacza w Biblii „kochać mniej". Przykładowo, w Starym Testamencie, Lea wyznaje, że Pan Bóg usłyszał, że była mniej kochana.

Dosłownie w oryginale hebrajskim jest napisane „nienawidzona" — senu'a przez swego męża Jakuba (Rdz 29, 33).

Podobnego wyrażenia użył Jezus, aby powiedzieć, że ci, którzy chcą pójść za Nim, muszą wybrać miłość do Jezusa jako pierwszą i najważniejszą.

Taka miłość nie wyklucza miłości do swojej rodziny, czy siebie samego.

Jest jednak od niej większa.

XXII Niedziela Zwykła

Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili.

Kościół tylko dla „swojaków”, dla ułożonych dla ładnie się modlących. Ułożonych, bo tak wygodniej, łatwiej i bezproblemowo. Tymczasem jakiś czas temu usłyszeliśmy w Ewangelii na XX niedzielę zwykłą słowa Pana: "Przyszedłem ogień rzucić na ziemię".(Łk 12, 49) Jest nim ogień miłości, który ma charakter oczyszczający i rozpalający ludzkie serca. Ogień który oczyszcza, rozwala skamieniałości. Ogień który musi otworzyć drzwi Kościoła na wszystkich innych, może mniej wygodnych, może niezbyt ułożonych.

Kościół Chrystusowy musi wyprawić ucztę nie tylko dla przyjaciół i krewnych, ale dla biednych i opuszczonych, chorych i słabych…

Bo tak chciał Pan!

XXI Niedziela Zwykła

"Starajcie się wejść przez wąską bramę" (Łk 13,22 ).

Czyżby z wejściem do nieba było podobnie? Jezus wyjaśnia, że zasady w kolejce do nieba są zupełnie inne. Tam nie potrzeba używać łokci do rozpychania się, bardziej przydają się kolana zgięte na wytrwałej i długiej modlitwie. Tam nie potrzeba używać siły, wręcz przeciwnie, trzeba mieć świadomość swojej słabości i do tej słabości jeszcze w tym życiu przed Bogiem się przyznać. Tam wreszcie nie trzeba przyjść i ustawiać się w kolejce na pierwszym miejscu, bo do nieba wchodzi się, będąc ostatnim.

Trzeba przyznać, że dla wielu dziś dziwne jest to niebo, takie niedzisiejsze. Z pewnością Chrystus miałby o wiele więcej zwolenników, a Kościół mniej przeciwników, gdyby nie był tak wymagający, gdyby zniósł przynajmniej niektóre przykazania, zaniechał spowiedzi i gdyby wraz z metryką chrztu gwarantował niebo. Ale takiego Chrystusa i takiego Kościoła Chrystusowego nie ma i być nie może.

XX Niedziela Zwykła

Ewangelia Jezusa nie zawsze jest jednoznaczna. Zawiera również paradoksy. Jednym z nich są słowa pozornie podważające jedność i pokój. Jezus przyszedł na ziemię, aby rzucić ogień. Jest nim ogień miłości, który ma charakter oczyszczający i rozpalający ludzkie serca. Doświadczyli go uczniowie w drodze do Emaus, a później w Wieczerniku w czasie zesłania Ducha Świętego.

Jezus przyszedł, by wnieść w ludzkie serca pokój. Jednak w rzeczywistości często jest odwrotnie. Od początku, jak przepowiedział Symeon, jest znakiem sprzeciwu. Jego słowa prowokują walki, podziały, konflikty nie tylko między religiami, ale również w rodzinach, wśród najbliższych. Wybór Jezusa, Jego drogi musi niejednokrotnie liczyć się z ceną samotności i alienacji, odrzucenia i niezrozumienia nawet ze strony osób najbardziej kochających.

XIX niedziela zwykła

Ukrycie się i pozornie całkowita nieobecność Boga zawsze były ciężarem i próbą dla wierzących. Psalmista pyta się z bólem: „Gdzie jest twój Bóg?” (Ps 42, 4. 11). Wiele innych rzeczy dominuje na scenie życia. Ludzie i kontakty z nimi, siły natury, choroby, wydarzenia historyczne itd. wkraczają zdecydowanie w nasze życie i chcą nad nami zapanować. Wobec tych sił i mocy, tak dobitnie dostrzegalnych. Bóg jawi się jako ktoś daleki i słaby. Grozi nam znużenie: nasz związek z Bogiem zaczyna być coraz słabszy, ma coraz mniej widoczny wpływ na nasze życie. Istnieje niebezpieczeństwo, że odsuniemy zadanie, jakie On nam powierzył, i będziemy postępować nieodpowiedzialnie, wedle naszych kaprysów. Jezus za pomocą przypowieści chce nam uświadomić to niebezpieczeństwo, a jednocześnie powiedzieć, co Bóg da tym, którzy czuwają i są wierni.

XVIII Niedziela Zwykła

Vanitas vanitatum et omnia vanitas –

marność nad marnościami – wszystko marność.

Przesłaniem Księgi Koheleta jest wezwanie do umiaru i rozsądnego życia, w którym jest miejsce zarówno na radość, jak i na smutek. Każdy ma dane jedno, krótkie życie i powinien przeżyć je jak najlepiej. Powinien dążyć do radości, pamiętając o Bogu, poza którym wszystko jest tymczasowe i nietrwałe.

Księga, która rozpoczyna się słowami „marność nad marnościami – wszystko marność”, kończy się apelem do każdego z ludzi: „Boga się bój i przykazań Jego przestrzegaj, bo cały w tym człowiek!”

XVII Niedziela Zwykła

Modlitwa jest wzniesieniem swojego serca do Boga, prostym spojrzeniem ku niebu, okrzykiem wdzięczności i miłości zarówno w cierpieniu, jak i radości.
Modlitwa jest rozmową z Bogiem, o swoich pragnieniach, planach, decyzjach, wyborach i oddawaniem ich Bogu. Stajemy w Jego obecności aby starać się wypełniać Bożą Wolę. Codzienna modlitwa człowieka jest świadectwem jego żywej wiary, cierpliwie pobudzanej przez Ducha Świętego.

XVI Niedziela Zwykła

Dzisiejsze czytania wprowadzają nas w dwa domy. Dom ze starego Testamentu - Abrahama i Sary

Dom z Nowego Testamentu Marty, Marii i Łazarza .Oba te domy zostają nawiedzone przez Boga , z tym ze w pierwszym jest Bóg w trzech Osobach. W drugim jest 2 osoba Trójcy Syn Boży. Aby mieć pełnie całego dzieła zbawienia potrzebny jest nam trzeci dom. I w tym miejscu wstawmy ,każdy z nas swój dom , w którym , jak wierzymy , jest domem Wszystkich Osób Boskich Ojca , Syna i Ducha Świętego.
Dom Abrahama i Sary , to dom protoplasty narodu wybranego, który na Boże wezwanie z dalekiego Ur wybrał się do ziemi obiecanej. , wraz z całym swoim ludem. Nie próbował z Bogiem pertraktować , posłuszny Bożej woli , podjął trudy przejścia mimo ze nie wiedział nic o dalekiej krainie Kiedy w czasie tej wędrówki w trzech wędrowcach rozpoznał dzięki wierze Boga , oddal mu należna część i przygotował na Jego część ucztę z tego co miał najlepsze w swoim namiocie. Za ta postawę Bóg nagrodził go synem Izaakiem który stal się Patriarcha Biblijnym w Starym Testamencie .

Dom drugi to dom przyjaciół Jezusa Jedna z nich na widok gościa uwijała się koło rozmaitych posług a druga siadła u nóg Jezusa i wsłuchiwała się w to co Jezus. Marta pracowita jak krówka , pani domu. Współczesna działaczka ,aktywistka zabiegana od świtu do nocy. Kobieta realistka mocno stąpająca po ziemi Energicznie krząta się wokół gościa. Przecież Jezus przyszedł gość w dom Bóg w dom. Dla kobiety to bardzo ważne.
A Maria jest przeciwieństwem siostry . Skoro przyszedł Przyjaciel Domu , Nauczyciel, to zajmować się banalną sprawa jak stół, kubki talerze ,cala bieganina i krzątanina to byłby nietakt wobec wyjątkowego gościa , zmarnowana szansa słuchania Jezusa.
Słucha z zapartym tchem wszystkiego co mówi Jezus. Taka postawa zdenerwowała Martę która powiedziała :Jezu czy Ci to obojętne ,że moja siostra zostawiła mnie sama przy usługiwaniu Marta zamiast słuchać Jezusa wygłosiła mu kazanie , wytknęła Jezusowi obojętność na swój los . mało tego powiedziała do Jezusa by On nakazał Marii by jej pomogła.
Nie da się w życiu wiecznie gonić od rana do wieczora . Kiedyś człowiek siadzie i wyjdzie z niego zmęczenie i samotność. Skąd my to znamy .
A jak zachował się Jezus wobec tych dwóch sióstr ? Wobec zabieganej Marty zwrócił się Marta, Marto dwa razu ja wezwał po imieniu Dlaczego ? Może po to ,aby w końcu je usłyszała, aby zrozumiała ze Bogu na niej zależy. Jezus powiedział Marcie trudna prawdę. Ale na początku potwierdził, ze widzi i
rozumie jej przemęczenie. Bóg zna i nasze problemy, widzi ile mamy na głowie. Dostrzega nasza bezradność, samotność, poczucie niesprawiedliwości. Jezus odpowiedział Marcie:

Potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepsza cząstkę. Tak ale obrała tylko cząstkę . Jeśli cząstkę to nie wszystko. Przecież Jezusowi nie był obojętny wysiłek i zapobiegliwość ,troska o chleb.
Marta włożyła w to swoje serce. Jak wiecie chorujemy od trosk, zajęć , biegania i zapracowania , martwimy się o chleb a za mało o Boga ,o Jego słowo, o modlitwę. Często nasz chleb staje się gorzki .
Słuchajmy zatem Bożego słowa ,jak gdybyśmy nie mieli nic innego do roboty i tak pracujmy by nasza praca była doskonała tak by mogła być ofiara dla Boga

Bądźmy pracowici jak Marta i tak rozmodleni jak Maria, Praca nie zwalnia nas od słuchania słowa Bożego i modlitwy, a modlitwa nie daje nam prawa do zaniedbywania pracy.

A jak jest w naszych domach ?

RAZEM Z MĘCZENNIKAMI...

Gdańsk uhonorował obrońców ukraińskiego Mariupola nazywając skwer we Wrzeszczu na cześć tego miasta. Skwerek nieprzypadkowo znajduje się niedaleko Konsulatu Generalnego Federacji Rosyjskiej w Gdańsku.

UROCZYSTOŚĆ
NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA

I dziś znowu schodzi z nieba,
między ludzi pracy, trudu;
w Słowie Bożym, w kształcie chleba,
do nas biednych, swego ludu.

V Niedziela Wielkanocna

Historia kołem się toczy i niestety wciąż się powtarza....

PRZYJAŹŃ

Zajączek jeden młody korzystając z swobody

Pasł się trawką, ziółkami w polu i ogrodzie

Z każdym w zgodzie a że był bardzo grzeczny, rozkoszny i miły,

bardzo go inne zwierzęta lubiły.

I on też, używając wszystkiego z weselem, wszystkich był przyjacielem.

Raz gdy wyszedł w świtanie i bujał po łące, słyszy przerażające

głosy trąb, psów szczekania, trzask wielki po lesie.

Stanął... Słucha... Dziwuje się...

A gdy się coraz zbliżał ów hałas, wrzask srogi,

Zając w nogi.

Wspojźrzy się poza siebie; aż tu psy i strzelcel

Strwożon wielce, przecież wypadł na drogę, od psów się oddalił.

Spotkał konia, prosi go, iżby się użalił:

"Weź mnie na grzbiet i unieś!" Koń na to: "Nie mogę

Ale od innych będziesz miał pewną załogę".

Jakoż wół się nadarzył. "Ratuj, przyjacielu!"

Wół na to: "Takich jak ja zapewne niewielu

Znajdziesz, ale poczekaj i ukryj się w trawie,

Jałowica mnie czeka, niedługo zabawię.

A tymczasem masz kozła, co ci dopomoże".

Kozieł: "Żal mi cię, niebożę!

Ale ci grzbietu nie dam, twardy, nie dogodzi:

Oto wełniasta owca niedaleko chodzi,

Będzie ci miętko siedzieć". Owca rzecze:

Ja nie przeczę,

Ale choć cię uniosę pomiędzy manowce,

Psy dogonią i zjedzą zająca i owcę.

Udaj się do cielęcia, które się tu pasie". -

"Jak ja ciebie mam wziąć na się,

Kiedy starsi nie wzięli?" - cielę na to rzekło;

I uciekło.

Gdy więc wszystkie sposoby ratunku upadły,

Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły.

Umiecie się z tym pogodzić? Bo ja nie...
a świat będzie dalej wyrażał stanowczy sprzeciw, zdecydowany sprzeciw, a ludzie będą dalej ginąć, dzieci, kobiety będą gwałcone, zwierzęta będą umierały z głodu, dziadek jadący na rowerze będzie rozstrzeliwany... pośród stanowczego sprzeciwu...

Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie?
Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!
Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze?
Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?
Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu,
a ciało do ziemi.
Powstań, przyjdź nam na pomoc
i wyzwól nas przez swą łaskawość!"
Psalm 44

Pokoju serca, nadziei na lepsze jutro
i wiary, żywej wiary - ŻYCZYMY

"Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego"». Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».” J 20, 17-18

Ogłoszenia Duszpasterskie

Święcenie pokarmów na stół Wielkanocny Wielka Sobota godz. 10.00, 12.00, 18.00 /przed Liturgią Wielkiej Soboty/
Msza Święta Rezurekcyjna - Niedziela godz. 8.00
Poniedziałek Wielkanocny - Msza Święta, godz. 11.00

Cisza....

" Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań".

Starożytna homilia na Świętą i Wielką Sobotę

WIELKI CZWARTEK

Jezu osamotniony i opuszczony, pociesz serca nasze.

Modlitwa międzywyznaniowa o pokój na Ukrainie

28 marca, na Placu Solidarności w Gdańsku odbyła się modlitwa Kościołów i Związków Wyznaniowych o pokój na Ukraińskiej Ziemi.
Padało w czasie modlitw wiele pięknych, mądrych, wzniosłych słów. Wymowne i proste jednak słowa wypowiedział nasz Ksiądz Proboszcz. Jesteśmy dumni z naszego Duszpasterza za wypowiedziane słowa i całkowicie się z nim solidaryzujemy.

karetka ukraina

Zbieramy fundusze na zakup ambulansu który wspomoże pomoc humanitarną dla Ukrainy/ obwód Lwowski/ transport TAM: środków medycznych, leków, innych oraz transport TU: chorych z Ukrainy wymagających ewakuacji medycznej do Polski.

koszt zakupu ambulansu to 50 tyś. złotych

Parafia Polskokatolicka pw. Bożego Ciała
80-802 Gdańsk ul. 3 Maja 19
Nr konta 66 1020 1811 0000 0102 0106 4880
z dopiskiem KARETKA UKRAINA
https://gofund.me/36a44914

Ambulance Ukraine

We are gathering founds to buy ambulance which will help us with humanitarian support for Ukraine / Lviv / destination there: medical supplies, drugs, others and destination here: every who needs medical evacuation to Poland.

Parafia Polskokatolicka pw. Bożego Ciała
80-802 Gdańsk ul. 3 Maja 19
Account number with IBAN:PL 66 1020 1811 0000 0102 0106 4880
with title: AMBULANCE UKRAINE
https://gofund.me/36a44914

MISJA UKRAINA

Nasza parafia, dzięki ludziom dobrej woli i naszym Przyjaciołom, zorganizowała pomoc humanitarną do Sokala w obwodzie Lwowskim skąd rozprowadzana jest dla najbardziej potrzebujących. Zostały przewiezione najbardziej potrzebne rzeczy, a także dokonana ewakuacja ze Lwowa matki z niepełnosprawnym synem i kotem. Ogromne podziękowania dla naszych Przyjaciół, którzy pomogli nam w tym przedsięwzięciu a także Julii Mołdowan- ratowniczce medycznej i tłumaczowi.

PRAWDĄ - WALKĄ - PRACĄ
Z W Y C I E Ż Y M Y !!!

I Niedziela Wielkiego Postu

W trakcie pobytu na pustyni, Jezus jest kuszony przez szatana. Zło obiecuje „złote góry”, wolność, postęp i stawia warunek: chce by oddać mu pokłon. Nie chodzi tu o bicie głową o ziemię, ale o zgodę na uwikłanie się w zło, przesiąknięcie złem, a co jeszcze gorsze poniesienie zła innym, obiecując im „diabła warte szczęście”. Zobacz, że zło może nas dopaść w każdej sytuacji, nawet będąc wśród aniołów, modląc się. Przyszło nawet do Jezusa. Pamiętajmy jednak – ze złem się nie dyskutuje, nie wchodzi się w żaden dialog.

POTRZEBNE PILNIE !!

Ktokolwiek może pomóc w zdobyciu ww. sprzętu - proszony jest o kontakt z Ks. Proboszczem tel. 696797652

OD POWIETRZA GŁODU, OGNIA I WOJNY, WYBAW NAS PANIE

Modlimy się za Ukrainę.

oświadczenia Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej

Solidarni z Ukrainą

Jako Kościoły zrzeszone w Polskiej Radzie Ekumenicznej jesteśmy przerażeni wybuchem wojny na wschodzie Europy. Spadają rakiety, wybuchają bomby. Giną żołnierze, cywile, dzieci. Obcokrajowcy i mieszkańcy Ukrainy desperacko próbują uciekać. Widzimy jak na dłoni jak kruchy jest pokój. Jednoznacznie potępiamy agresję Rosji na suwerenną Ukrainę.

Tak jak Chrystus przyszedł, aby ogłosić pokój całemu światu, tak my jako Jego uczniowie jesteśmy powołani, aby miłować naszych bliźnich. Sam Chrystus stawia przed nami zadanie bycia ludźmi pokoju. Jesteśmy błogosławieni, jeśli czynimy pokój.

Zwracamy się do naszych bratnich Kościołów w Rosji o podejmowanie działań na rzecz zakończenia wojny.

Wzywamy społeczność międzynarodową do uczynienia wszystkiego, co w jej mocy, aby znaleźć rozwiązania prowadzące do przerwania działań wojennych oraz do pojednania między zaangażowanymi stronami.

Jako Kościoły chcemy w tej sytuacji aktywnie pomagać i wspierać tych, którzy tego potrzebują. Dlatego zwracamy się do wszystkich ludzi dobrej woli z apelem o czynne włączenie się w projekty pomocowe. Otwieramy także nasza parafie na pomoc uchodźcom z Ukrainy.

Wzywamy do modlitwy, w której wszyscy będziemy prosić Boga o pokój i o ratunek dla tych, którzy muszą się teraz mierzyć z rzeczywistością cierpienia i bólu. Prosimy, aby w nadchodzących dniach i tygodniach podczas nabożeństw wszystkie nasze parafie zanosiły gorliwą modlitwę o pokój w Ukrainie i na świecie. Zachęcamy także do osobistej modlitwy o pokój, bezpieczeństwo i pomyślność wszystkich ludzi oraz o mądrość Bożą dla tych, którzy decydują o losie narodów.

Wyrażamy naszą solidarność ze społeczeństwem i Kościołami chrześcijańskimi Ukrainy.

„Błogosławieni, którzy krzewią pokój, bo oni będą nazwani synami Boga”.
(Ewangelia Mateusza 5,9)

Polska Rada Ekumeniczna, Warszawa, 25 lutego 2022 r.

VII niedziela zwykła

Przebaczenie to danie szansy drugiej osobie, może którejś z kolei. Nikt z nas nie jest w stanie wyrzucić z pamięci doznanych krzywd. Tych zranień nie da się usunąć z serca, ale można przebaczyć. I to jest właśnie miłość nieprzyjaciół. Jezus Chrystus pokazuje swoim życiem, że można wybaczyć każdemu.
Miłości do nieprzyjaciół nie znał starożytny świat pogański, gdyż przyniósł ją na ten świat Jezus Chrystus wraz ze swoją Ewangelią, czyli dobrą nowiną o miłości. Starajmy się o doskonałą miłość w naszym życiu chrześcijańskim, bo jak mówi św. Augustyn, iż takim każdy jest, jaka jest jego miłość".

modlitwy ekumeniczne w naszej świątyni

W świątyni spotkali się m.in. bp Zbigniew Zieliński, biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej, bp Marcin Hintz, biskup Diecezji Pomorsko-Wielkopolskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, ks. Sebastian Niedźwiedziński, reprezentujący Kościół ewangelicko-metodystyczny, ks. Dariusz Ławik, referent ds. ekumenizmu archidiecezji gdańskiej, siostry brygidki oraz wierni świeccy. Zgromadzonych powitał ks. Rafał Michalak, gospodarz miejsca, proboszcz parafii. Słowo Boże wygłosił ks. protojerej Dariusz Jóźwik, proboszcz prawosławnej parafii św. Mikołaja w Gdańsku. - Chrystus przychodzi na świat, aby zebrać wszystkich w jedno. Słowa Ewangelii św. Mateusza przenoszą nas duchowo do betlejemskiej groty. Przypominają o wielkim wydarzeniu Wcielenia, przez które dokonało się nasze zbawienie. Od tego dnia rozpoczęła się nowa era ludzkiej historii – mówił ks. D. Jóźwik. Kaznodzieja przypomniał o roli Chrystusa na ziemi. - Chrystus staje się jednym z nas, by stać na straży ludzkiej godności. Ludzie wiedząc o tym, powinni budować duchowy pokój w swych sercach, zapominając o swych cierpieniach, zapominać o wzajemnych niesnaskach, otaczającej ze wszystkich stron agresji, gdyż jest to jedyny sposób, by osiągnąć nasz główny cel - życie wieczne. Duch nocy betlejemskiej nie jest nam bliski. Bliższa nam jest zasada ”oko za oko”. Jeżeli tak będziemy czynić, to wkrótce cały świat oślepnie. My wszyscy chrześcijanie jesteśmy powołani, by przerwać krąg nienawiści. Tym, który nas zjednoczy, jest nasz Pan, Jezus Chrystus – napominał duchowny prawosławny.
Po liturgii modlitwę w duchu metodystycznym odmówił ks. Sebastian Maria Niedźwiedziński.

https://gdansk.gosc.pl/gal/pokaz/7328941.Tydzien-Modlitw-o-Jednosc-Chrzescijan-parafia-polskokatolic...

ekumenia

Nabożeństwo Ekumeniczne w naszej świątyni:
23 stycznia 2022 roku / niedziela/
o godz. 18.00

Serdecznie zapraszamy!

PACEM IN TERRIS

W Centrum Ekumenicznym

Sióstr Brygidek w Gdańsku-Oliwie,
19 stycznia spotkali się przedstawiciele różnych religii, aby wspólnie modlić się o pokój.
Naszą wspólnotę parafialną reprezentował ks. Proboszcz dr Rafał Michalak.

Chrzest w Jordanie

Ilu ludzi przybiegło do rzeki,
ilu się razem kąpało!
Czy tylko chcieli umyć uszy,
ręce, dwie nogi, ciało?
Czy tylko chcieli umyć plecy,
włosy, szyje, zęby?
Czy tylko wszyscy wołali:
— Święty Janie, umyj nam gęby,
podbródki, chudszym wystające żebra,
wodą błyszczącą w słońcu,
jakby była ze srebra!?
Tylu ludzi zbiegło się do rzeki,
podchodzili tak jak do wody.
Może chcieli bez szamponu,
bo taniej, na święta umyć brody.
Tym, co teraz powiem,
wszystkich wzruszę:
chcieli umyć nie tylko ciało,
ale także zaniedbane dusze.
Nagle Jezus w rzece przystanął
wśród brudasów jasny jak anioł.
Kiedy przyjdzie kąpać się w rzece,
miednicy, łazience, jeziorze,
Ty, który mówisz wprost z nieba,
obmyj nam serca, Boże.
A serce pamiętać każde musi,
by nie dokuczać mamusi. ks. Jan Twardowski

APEL ZWIERZCHNIKA KOŚCIOŁA POLSKOKATOLICKIEGO W RP
W SPRAWIE WIZYTY DUSZPASTERSKIEJ 2021/2022

Obecny czas, czas pandemii koronawirusa, jest niezwykle trudnym doświadczeniem dla nas wszystkich. Wysoka liczba zachorowań oraz niezwykle wysoka śmiertelność wśród osób zakażonych COVID-19, a także nowe mutacje tego wirusa, dużo szybciej rozprzestrzeniają się, wymagają od nas odpowiedzialności za siebie i bliźnich. Wszyscy, tak księża, jak i wierni są współodpowiedzialni za dobro wspólne, jakim jest zdrowie publiczne. Musimy pamiętać, że w wielu domach naszych parafii mieszkają osoby z grup ryzyka zakażenia: starsi, chorzy, jak i młodzież w wieku szkolnym. Swoje schorzenia ma również część duchownych.
Ten trudny czas zmusza nas do stosowania nowych, aktualnych rozwiązań duszpasterskich. Dlatego zwracam się z uprzejmą prośbą do duszpasterzy naszego Kościoła, aby w czasie tegorocznych świąt Bożego Narodzenia zaniechali tradycyjnych wizyt kolędowych w domach wiernych. Odwiedziny kolędowe w tradycyjnej formie zwiększają ryzyko zakażenia czy kwarantanny zarówno osób duchownych, jak i parafian.
Dobrą praktyką stosowaną już w minionym roku były Msze św., odprawiane w intencji parafian, kiedy wcześniej były odwiedzane ich domy. Ograniczy to ryzyko zakażenia, a jednocześnie będzie dowodem wzajemnej pamięci w kręgu wspólnoty parafialnej.
Wszystkich wiernych proszę, aby życzliwie przyjęli tę formę, która z powodu pandemii, wydaje się być jedyną możliwą do realizacji. Ofiarę przekazywaną przy okazji odwiedzin kolędowych, można przekazać (o ile to możliwe) na tacę w kopercie podpisanej „kolęda” lub na konto bankowe parafii.
Jednocześnie zachęcam, aby w czasie tej wspólnej modlitwy, w jedności i braterstwie, prosić Pana Boga o błogosławieństwo dla naszego Kościoła i całej Ojczyzny.

Z serca wszystkich błogosławię,

Bp Wiktor Wysoczański
Zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego w RP

Uroczystość Bogurodzicy

"nadano mu imię Jezus, wskazane przez anioła, zanim się dziecko poczęło." (Łk 2, 21) Nazwij ten rok, czasem Boga, niech On zwycięża w twym życiu, przeprowadza przez ciemne doliny. Daj się ponieść na skrzydłach anioła, bo przecież On obiecał że włos z głowy ci nie spadnie. W Bogu połóż swą nadzieję, a nie zawiedziesz się.

NIEDZIELA ŚW. RODZINY

Najświętsza Rodzina wydaje nam się trochę nieludzka, nie z tego świata.
Jezus był Bogiem - Człowiekiem,
Matka Boska – niepokalanie poczęta.
Tylko jeden Józef był ludzkim świętym, dopuszczonym do najświętszego grona.
Najświętsza Rodzina była jednocześnie bardzo ludzka.
Wszyscy przeżywali na co dzień ludzkie życiowe kłopoty:
szukali mieszkania, uciekali przed Herodem, mieli na pewno swoje kłopoty materialne.
Nasze codzienne życie, nasza krzątanina
od rana do wieczora,
od nocy do rana,
czyni człowieka świętym ludzkim.”

PARAFIA POLSKOKATOLICKA

Pieśń słoneczna Św. Franciszka

Romantyczne relacje Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i Moskwy. Polski rząd zareagował chłodem.

XXIII Niedziela Zwykła

XXI Niedziela Zwykła

Z błogosławieństwem patriarchatu moskiewskiego!

Uroczyste powitanie dzwonów

Nabożeństwo dziękczynne za powrót dzwonów

Niewielki kościół, a w nim cała historia Gdańska

Znajdziemy tu krypty, ogromny podwieszony pod sufitem obraz, freski i jedyny – złoty – herb grodu nad Motławą, a do tego pozostałości organów i… ławki pochodzące z innej znanej gdańskiej świątyni.

Dzwony z naszej świątyni już w Gdańsku

Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał !

Zabytkowe dzwony wracają do naszej świątyni

Umowa darowizny w języku polskim

Umowa darowizny w języku niemieckim

O tym wydarzeniu możemy przeczytać również:

V Niedziela Wielkiego Postu

Czas postu...

III Niedziela Wielkiego Postu

ZAPRASZAMY DO WSPÓLNEJ MODLITWY

II Niedziela Wielkiego Postu

I Niedziela Wielkiego Postu

VI Niedziela Zwykła

V Niedziela Zwykła

Modlitwy ekumeniczne

W sopockim rzymsko-katolickim kościele pw. NMP Wniebowziętej - Gwiazdy Morza w niedzielne popołudnie 21 stycznia 2024 roku, chrześcijanie różnych wyznań odmówili wspólnie nieszpory. Po nabożeństwie bp Wiesław Szlachetka wraz z bp. Marcinem Hintzem udzielili wiernym błogosławieństwa.

5 rocznica śmierci śp. Pana Prezydenta Pawła Adamowicza

Panie Zastępów, szczęśliwy człowiek który ufa Tobie ! Ps 84, 13

W Nowy Rokzapraszamy na Eucharystię godz. 11:00

OBRAZ WIĘKSZY NIŻ BITWA POD GRUNWALDEMartykuł z: https://historia.trojmiasto.pl/Obraz-wiekszy-niz-Bitwa-pod-Grunwaldem-juz-po-renowacji-Zobacz-plotno...

Boże Narodzenie

IV Niedziela Adwentu WIGILIA

III Niedziela AdwentuCZEKANIE

Figury Adwentu - JÓZEF

II Niedziela Adwentu

WIGILIA OLIWSKA

I Niedziela Adwentu

Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata

Reportaż TVP 3 Gdańsk, o renowacji świątyni

Zachęcamy do przeczytania :

Międzywyznaniowa modlitwa na Cmentarzu Nieistniejących Cmentarzy

CZAS UCIEKA, WIECZNOŚĆ CZEKA...

UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

Dzień otwarty zespołu poszpitalnego Bożego Ciała

RÓŻANIEC

Zajrzyj do zespołu poszpitalnego Bożego Ciała

CZYTASZ... OGLĄDASZ... WIESZ....

ciekawy artykuł o naszej świątyni i nie tylko.......

św. Franciszek z Asyżu

INGRESZwierzchnika Kościoła Polskokatolickiego w RP, Ordynariusza Diecezji Warszawskiej do Katedry pw. Świętego Ducha w Warszawie

Życiorys Jego Ekscelencji Biskupa Zwierzchnika

Święcenia Biskupie

XXI Niedziela Zwykła

XX Niedziela Zwykła

Wniebowzięcie

XIX Niedziela Zwykła

ŚWIĘTO PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO

XVII Niedziela Zwykła

XVI Niedziela Zwykła

Dawne oblicze naszej świątyni

Wiersz do Ducha Świętego ks. Jan Twardowski

V Niedziela Wielkanocna

Uroczystości pogrzebowe

Odszedł pasterz nasz...

Nieskończenie Miłosierny

ALLELUJA !

NIEDZIELA PALMOWA I TRIDUUM PASCHALNE

V Niedziela Wielkiego Postu

Zwiastowanie Pańskie

Uroczystość Św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

IV Niedziela Wielkiego Postu LAETARE

III Niedziela Wielkiego Postu

II Niedziela Wielkiego Postu

I Niedziela Wielkiego PostuŻycie jest piękne

Wielki Post

VI Niedziela zwykła

Czwarta Rocznica Intronizacji J.E. Abpa Epifaniusza jako Metropolity Kijowskiego i Całej Ukrainy, Zwierzchnika Autokefalicznego Kościoła Ukrainy

PODZIĘKOWANIA Z SOKALA

Zakończenie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan odbyło się w naszej świątyni.22 stycznia modlili się tu chrześcijanie różnych wyznań.

Modlitwa w parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Sopocie

Pieśń słoneczna
Św. Franciszka

Romantyczne relacje Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i Moskwy.
Polski rząd zareagował chłodem.

Panie Zastępów,
szczęśliwy człowiek
który ufa Tobie !

Ps 84, 13

W Nowy Rok
zapraszamy na Eucharystię godz. 11:00

OBRAZ WIĘKSZY NIŻ BITWA POD GRUNWALDEM
artykuł z: https://historia.trojmiasto.pl/Obraz-wiekszy-niz-Bitwa-pod-Grunwaldem-juz-po-renowacji-Zobacz-plotno...

III Niedziela Adwentu
CZEKANIE

Uroczystość Jezusa Chrystusa,
Króla Wszechświata

Reportaż TVP 3 Gdańsk,
o renowacji świątyni

INGRES
Zwierzchnika Kościoła Polskokatolickiego w RP, Ordynariusza Diecezji Warszawskiej do Katedry pw. Świętego Ducha w Warszawie

*Święcenia Biskupie***

Wiersz do Ducha Świętego
ks. Jan Twardowski

NIEDZIELA PALMOWA
I TRIDUUM
PASCHALNE

I Niedziela Wielkiego Postu
Życie jest piękne

Zakończenie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan odbyło się w naszej świątyni.
22 stycznia modlili się tu chrześcijanie różnych wyznań.

„Czyńcie dobro; szukajcie sprawiedliwości”
Pod tym hasłem będzie przebiegał
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
w 2023 roku

Uroczystość Bożego
Narodzenia
do świata, który tęskni za pokojem przychodzi książe pokoju

Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych
w Sokalu-Ukraina

UROCZYSTOŚĆ
NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA

Pokoju serca, nadziei na lepsze jutro
i wiary, żywej wiary - ŻYCZYMY